Ατομική Ασφάλεια – Άρθρο του κ. Τσιφλίδη Σ. Χαράλαμπου – ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ, ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Σε όλο τον κύκλο της ζωής μας, δεχόμαστε αμέτρητα μηνύματα για τα οικογενειακά, επαγγελματικά και προσωπικά ατομικά μας δρώμενα, όπως επίσης καθημερινά αντιμετωπίζουμε και πολλούς κινδύνους. Είναι σημαντικό να πούμε ότι, σε ότι αφορά την ασφάλεια μας, όσα μέτρα και να πάρουμε, είναι ένα μέτρο επιπλέων ασφάλεια για εμάς προσωπικά και τους πολύ δικούς μας ανθρώπους, όπως και για τα περιουσιακά αγαθά μας. Σχετικά με την Αυτοπροστασία μας ( self - protection ) - προσωπική προστασία με εποπτικά και υλικά μέσα, θα προσπαθήσουμε με λίγα λόγια να προσεγγίσουμε την έννοια της. Η αυτοάμυνα (self - defense ) και η αυτοπροστασία (self - protection) είναι ένα τεράστιο πεδίο γνώσης που αφορούν όλους μας, όπως αποτελούν και πεδίο έρευνας για να μάθουμε τί είναι καλύτερο για εμάς. Όλα αυτά προϋποθέτουν εκτός από τη θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εκπαίδευση για να μπορέσει κάποιος να μάθει και να αποκτήσει αντίληψη και αντίδραση σε συνθήκες εικονικής αλλά και πραγματικής απειλής μίας μάχης. Για μία πρακτική εκπαίδευση μπορείτε να γραφτείτε σε κάποια από τις τόσες πολλές σχολές αυτοάμυνας που υπάρχουν στη χώρα μας , έτσι ώστε να εξασκείστε σε καθημερινή βάση. Η εξάσκηση σας πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι όσο μπορείτε ποιό ρεαλιστική από σενάρια επίθεσης, γιατί μόνο με αυτά τα σενάρια θα μπορείτε να γνωρίζεται και να αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει μία πραγματική μάχη.
__ ΤΣΙΦΛΙΔΗΣ _ Σ. _ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ __
Γράφει ο Εκπαιδευτής της Ελληνικής Αστυνομίας των Σχολών Δοκίμων Αστυφυλάκων Τριετούς φοίτησης & Καθηγητής Ενηλίκων σε ( Κ.Ε.Κ. ) & ( Ι.Ε.Κ. ).
H πρώτη αρχή της αυτοάμυνας
Η πρώτη αρχή της αυτοάμυνας, πέραν της καθημερινής σας εκπαίδευσης και συντήρησης, έχει να κάνει με την τακτική που θα ακολουθήσεις για να μη βρεθείς στην κατάσταση που πρέπει να προστατεύσεις τον εαυτό σου όπως και τους συνανθρώπους σου, από μία πραγματική απειλή.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ λέγανε οι αρχαίοι πρόγονοί μας, όπως και ότι ο Θεός αγαπά τους προετοιμασμένους λέει μία λαϊκή ρήση. Η αντίληψη είναι το πάν, η εγρήγορση και η αποφυγή επίσης, ή αν είναι απαραίτητο και η φυγή ακόμη, εφ’ όσον φυσικά προϋποθέτει η περίπτωση να υπάρχει η δυνατότητα της φυγής. Μία μάχη είναι η τελευταία αλλά και η χειρότερη επιλογή και προκύπτει πάντα όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ή φυγής και κρίνεται απαραίτητο και αναγκαίο πως πρέπει να προστατευθείτε με κάθε τρόπο, ή να προστατεύσετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, ή το σπίτι σας και την οικογένειά σας ακόμα, όπως και το επαγγελματικό σας περιβάλλον, όταν δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγετε αυτή τη μάχη. Της περισσότερες φορές όμως στο υποψήφιο θύμα δεν δίνεται η δυνατότητα ή ο χρόνος για να κάνει την επιλογή του .
Το πού, το πότε και το πώς θα προκύψει η ανάγκη αυτοάμυνας, σχεδόν πάντα το αποφασίζει αυτός που έχει την πρωτοβουλία, δηλαδή αυτός που απειλεί για να επιτεθεί. Κατά πάσα βεβαιότητα, θα δράσει όταν πιστεύει ότι οι συνθήκες και το ισοζύγιο δύναμης είναι με το μέρος του. Η σύγκρουση είναι εξ ' αρχής σχεδιασμένη για να μην είναι δίκαιη και μάλιστα σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει κόσμος ή μάρτυρες. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες βίας : η κοινωνική βία (social violence) και η εγκληματική βία (asocial violence), που η κάθε μία από αυτές έχει διαφορετικούς κανόνες και σκοπούς. Η κοινωνική βία συμβαίνει συνήθως με κίνητρο την ιεραρχία μεταξύ των νεαρών αρσενικών (από καβγάδες στα φανάρια μέχρι συμπλοκές οπαδών ομάδων κτλπ.) και συχνά λειτουργεί με όρους υπεράσπισης ενός θηλυκού, ή μιας περιοχής, ή της «ομάδας-αγέλης», ενώ η εγκληματική έχει κίνητρο είτε το κέρδος είτε την ικανοποίηση μίας ανεξέλεγκτης επιθυμίας (βιασμός, serial killing κ.λπ.). Ξεχωριστή κατηγορία είναι τα ιδεολογικά εγκλήματα (τρομοκρατία, ρατσιστικά εγκλήματα κ.λπ.). Τόσο η κοινωνική βία όσο και η εγκληματική βία, μπορούν σε ένα λογικό βαθμό να αποφευχθούν αν η αντίληψή μας για πρόληψη, η εγρήγορση και η αποφυγή μας λειτουργήσουν σωστά. Η ιδεολογική βία είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί και να αποφευχθεί, γιατί λειτουργεί με σχετικά «παράλογους» όρους, όμως είναι και εξαιρετικά σπάνια.
Η κοινωνική και η εγκληματική βία, εφ’ όσον γίνουν αντιληπτές ως απειλή, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τους ακριβώς αντίθετους τρόπους : η κοινωνική με το χαμηλό προφίλ, τον κατευνασμό και την υποχώρηση, δηλαδή (δήλωση υποταγής), η εγκληματική με την επίδειξη ετοιμότητας και προβολής της εντύπωσης ότι θα είμαστε «δύσκολοι αντίπαλοι», πράγμα που θα δώσει την εντύπωση στους εγκληματίες, (οι οποίοι κινούνται με βάση τον οπορτουνισμό και τον ωφελιμισμό, και όχι το συναίσθημα) να καταλάβουν ότι θα πρέπει να δώσουν μάχη και ως εκ τούτου να αναζητήσουν πιο εύκολο στόχο.
H πρόληψη ξεκινά από την αποφυγή ύποπτων τοποθεσιών (και την εγρήγορση εντός αυτών) όπου η απειλή βίας μπορεί να εκδηλωθεί. Και εδώ, η κοινωνική και η εγκληματική βία κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις : για την αποφυγή της κοινωνικής βίας πρέπει να υπάρχει εγρήγορση στα πολυσύχναστα μέρη (κέντρο της πόλης, μπαρ και κλαμπ, πλατείες ή σημεία που συχνάζουν ομάδες νέων ανδρών, γήπεδα κ.λπ.), ενώ για την αποφυγή της εγκληματικής βίας η πρόληψη και η εγρήγορση αφορούν τους απομονωμένους χώρους, τους έρημους δρόμους και τα σκοτεινά σημεία, εκεί δηλαδή που μπορεί να βρεθούμε μόνοι μας και μακριά από κόσμο. Η λεκτική βία ως αποκλιμάκωση είναι μία ακόμα από τις αρχές που διδάσκονται στη σύγχρονη αυτοάμυνα και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε ορισμένες καταστάσεις κοινωνικής βίας. Δυστυχώς, δεν αποτελεί εύκολη εφαρμογή στην εγκληματική βία.
H αυτοάμυνα προϋποθέτει αμοιβαιότητα και ισορροπία ανάμεσα στην απειλή και στην απάντηση, από νομική άποψη. Αν κάποιος για παράδειγμα μας πει « μαλάκα » δεν δικαιούμαστε να τον χτυπήσουμε (και πολύ σωστά θα κάνουμε). Αν μας δώσει ένα χαστούκι δεν δικαιούμαστε να τον πυροβολήσουμε, επίσης (πολύ σωστά θα κάνουμε). Αν πειράξει την κοπέλα μας και τον στείλουμε στο νοσοκομείο, το δικαστήριο θα στείλει εμάς στη φυλακή. Το «κλειδί» όμως στις περισσότερες περιπτώσεις συμπλοκής δεν είναι τόσο στο είδος της απάντησης που θα δώσουμε στην απειλή (αυτό το δικαστήριο μπορεί να το ερμηνεύσει σε συνάρτηση με ψυχολογικούς παράγοντες κ.λπ.) αλλά στο να αποδείξουμε πως δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς και κυρίως, δεν μπορούσαμε να ΦΥΓΟΥΜΕ από το σημείο εκείνο. Εκεί στέκονται όλα τα δικαστήρια και με το δίκιο τους, γιατί ένας από τους θεμέλιους λίθους της αυτοάμυνας είναι η επιλογή της αποχώρησης, που πρέπει πάντα να αποτελεί την ΠΡΩΤΗ μας επιλογή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι μένουν στο σημείο της απειλής και επιλέγουν τη σύγκρουση για λόγους γοήτρου, κάτι που αποτελεί τη χειρότερη δυνατή (και πιο ανόητη) επιλογή, γιατί ίσως έχουν Άγνοια του Κινδύνου.
Αν κάποιος σας προκαλέσει για να «παίξετε ξύλο» και εσείς δεχτείτε, τότε δεν πρόκειται για αυτοάμυνα αλλά για συναινετική συμπλοκή. Νομικά είστε εντελώς ακάλυπτοι απέναντι σε οτιδήποτε συμβεί. Η συναινετική συμπλοκή είναι κάτι που όλοι οι εχέφρονες ενήλικοι πρέπει ανεξαιρέτως να αποφεύγουν, γιατί δεν γνωρίζουν την εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει μια συμπλοκή.
Η πρακτική εφαρμογή της εγρήγορσης σε ένα δυνητικά μη ασφαλές περιβάλλον αφορά τη διασφάλιση δύο νοητών περιμέτρων, η παραβίαση των οποίων πρέπει να μας θέσει σε συναγερμό και να μας οδηγήσει σε κάποιου είδους αντίδραση. Σε σκοτεινούς ή απομονωμένους χώρους η εξωτερική περίμετρος είναι περίπου έξω από τον ασφαλές χώρο μας, περίπου τέσσερα με πέντε μέτρα γύρω μας, αν κάποιος άνθρωπος μπει μέσα σε αυτή την περίμετρο χωρίς φανερό λόγο (π.χ. δεν είναι κάποιος περαστικός που βγάζει βόλτα τον σκύλο του), παρ’ ότι υπάρχει άπλετος άδειος χώρος γύρω του, θα πρέπει απαραιτήτως να κινηθούμε για να ανοίξουμε πάλι και να διατηρήσουμε την απόσταση του ασφαλή χώρου μας. Αν ο άγνωστος προσπαθήσει να ξαναμπεί στην περίμετρο μας περπατώντας πιο γρήγορα, σχεδόν σίγουρα έχει κάτι στο νου του που μας αφορά. Οι γυναίκες σε αυτό το σημείο καλό είναι να αρχίσουν να τρέχουν, ή αν έχουν κάποιο εποπτικό μέσο αυτοάμυνας, να το έχουν σε ετοιμότητα.
Η μικρή περίμετρος, που έχει εφαρμογή σε πιο πολυσύχναστους χώρους (αλλά και σε απομονωμένους χώρους όπου ως ένα σημείο δικαιολογείται η σχετική εγγύτητα ενός άλλου ατόμου, π.χ. στάση λεωφορείου τη νύχτα) είναι περίπου ένα με δύο μέτρα τουλάχιστον γύρω μας, και πρέπει να διαφυλαχθεί πάση θυσία, αν βρισκόμαστε σε μη ασφαλές περιβάλλον. Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών βίας (κοινωνικής ή εγκληματικής) εκδηλώνεται μέσα στη «μικρή περίμετρο» και τις περισσότερες φορές, ξαφνικά και απροειδοποίητα. Αν δεν μπορούμε να φύγουμε αμέσως από το σημείο (τρέχοντας), απλώνουμε γρήγορα τα χέρια μας μπροστά με τις παλάμες προς τα έξω για να σπρώξουμε τον επιτιθέμενο και να τρέξουμε, να φύγουμε γρήγορα από το σημείο, φωνάζοντας και λέγοντας ότι δεν θέλω να τσακωθώ, όλα εντάξει, ή κάτι αντίστοιχα κατευναστικό, ελέγχοντας όμως παράλληλα τον χώρο με τα χέρια έτοιμα να μπλοκάρουν ένα πιθανό ξαφνικό κτύπημα. Αν επιχειρήσει να κατεβάσει τα χέρια μας ή να τα σπρώξει στο πλάι, συνεχίζουμε να τον σπρώχνουμε προς τα πίσω φωνάζοντας και προηδοποιόντας τον πλέον να μείνε εκεί που είναι, του φωνάζουμε δυνατά στάσου πίσω, μην έρχεσαι κοντά μου ή κάτι αντίστοιχο σε πολύ έντονο ύφος εντολής (και οπωσδήποτε για να ακούσουν όλοι οι γύρω θαμώνες ότι δεν είμαστε εμείς που επιδιώκουμε τη σύγκρουση), αν όμως ξαναεπιχειρήσει να κατεβάσει τα χέρια μας, τότε η διαδικασία της επίθεσής του έχει αρχίσει και δικαιολογούμαστε να χρησιμοποιήσουμε προληπτικά βία, ή να τρέξουμε ανάμεσα σε πλήθος.
Πότε ένα άτομο ετοιμάζεται να επιτεθεί :
Ένα άτομο που ετοιμάζεται να μας επιτεθεί σωματικά, να περάσει δηλαδή από τη λεκτική στη φυσική βία, πολύ συχνά δείχνει χωρίς να το θέλει κάποια σημάδια της διαδικασίας που συμβαίνει μέσα του, αν ξέρουμε να τα διαβάσουμε μερικά σημεία κλειδιά από την γλώσσα του σώματος, θα ήταν ποιο εύκολο να αντιληφθούμε πράγματα και καταστάσεις που πρόκειται να συμβούν και όλα αυτά μας , προειδοποιούν για την πρόθεσή του επιτιθέμενου. Το κοκκίνισμα του προσώπου, η βαριά ανάσα, η δυσκολία στην ομιλία που περιορίζεται σε ελάχιστες λέξεις, το ανοιγοκλείσιμο του στόματος, το σφίξιμο των γροθιών του, η εφίδρωση, όλα αυτά δείχνουν τη συγκέντρωση της αδρεναλίνης και την υποχώρηση της νοητικής λειτουργίας σε ένα άτομο που περνάει σε μία άλλη φάση, την κατάσταση της αγριότητας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ενστικτωδώς ξεκινούν την άσκηση σωματικής βίας σταδιακά, από ένα σπρώξιμο προς ένα χτύπημα κτλπ. Ο άνθρωπος που θα σας σπρώξει κατά 99% μετά θα προσπαθήσει να σας χτυπήσει, γιατί έχει ήδη μπει στη διαδικασία της βίας και είναι σχεδόν αδύνατο να την αναστρέψει.
Οι κακοποιοί που ασκούν βία, είναι άνθρωποι με πείρα στις μάχες του δρόμου ή εγκληματικά στοιχεία, κρύβουν καλύτερα την έκρηξη της αδρεναλίνης τους, γιατί είναι ο τρόπος της συνήθειας το να ασκούν βία, ωστόσο και αυτοί προϊδεάζουν εν αγνοία τους, δείχνουν και αυτοί τον σκοπό τους. Έχει παρατηρηθεί ότι το πιο κοινό σημάδι συναγερμού είναι πως πριν χτυπήσουν, κάνουν δήθεν άσχετες, «αθώες» κινήσεις, π.χ. στρώνουν τα μαλλιά τους ή τρίβουν τη μύτη τους και σχεδόν πάντα κοιτούν γύρω τους (για να δουν αν υπάρχουν μάρτυρες) πριν δράσουν.
Όταν δεν υπάρχει πρόσφορη διαφυγή :
Όταν δεχόμαστε σοβαρή απειλή και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διαφυγής ή όταν κριθεί πως η μάχη δικαιολογείται (ηθικά ή νομικά) γιατί επίκειται χωρίς αμφιβολία η επίθεση εναντίον μας, η βέλτιστη επιλογή είναι να χτυπήσουμε πρώτοι, εν ψυχρό και να φύγουμε. Σε συνθήκες αυτοάμυνας το να δοθεί η δυνατότητα σε αυτόν που μας απειλεί να ξεκινήσει την επίθεση πρώτος ισοδυναμεί με δυνητική αυτοχειρία, δεδομένου ότι η πλειονότητα των συγκρούσεων έχει αποδειχθεί στατιστικά ότι λήγει υπέρ εκείνου που έκανε την πρώτη κίνηση. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η έκβαση της μάχης στην αυτοάμυνα πολύ συχνά κρίνεται από την πρωτοβουλία και το στοιχείο της έκπληξης. Ωστόσο, το πρώτο χτύπημα, όσο κι αν κρίνεται απαραίτητο, είναι συχνά ένα τεράστιο ψυχολογικό εμπόδιο για τον μέσο άνθρωπο, καθώς αντίκειται στους νόμους της κοινωνίας που έχει αφομοιώσει. Πάντως, οι bullies και οι εγκληματίες αυτό το κώλυμα το έχουν ξεπεράσει προ πολλού, για αυτό και ασκούν βία.
Όταν η μάχη ξεκινήσει, και πρόκειται για πραγματικό και υπαρκτό κίνδυνο για τη ζωή, δεν πρέπει να σταματήσουμε την επίθεση (ή αντεπίθεσή) μας παρά μόνο όταν η απειλή έχει εξουδετερωθεί πλήρως, δεν μπορεί δηλαδή να μας απειλήσει πια. Το τι σημαίνει αυτό πρακτικά και τακτικά προκύπτει από την επιτόπια κατάσταση. Συνήθως όμως συνίσταται στην υποχώρηση/ φυγή του αντιπάλου ή στο να μείνει αναίσθητος ή ανίκανος να επιτεθεί επειδή έχει υποστεί κάποια δομική βλάβη. Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε μία τέτοια κατάσταση βίας.
Υπάρχουν κανόνες στην αυτοάμυνα :
Όσο πιο βρώμικα και βάρβαρα μάχεσαι, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες σου να βγεις ζωντανός. Κλωτσάς γεννητικά όργανα, ρίχνεις κεφαλιές, βάζεις δάχτυλα στα μάτια, δαγκώνεις αυτιά, κάνεις ό,τι χρειαστεί για να γυρίσεις το βράδυ σπίτι. Το να κλωτσήσεις τον πεσμένο αντίπαλό σου, εφ’ όσον θεωρείς πως αν σηκωθεί οπωσδήποτε θα σε βλάψει, είναι απολύτως μέσα στο παιχνίδι. Αν η μάχη πραγματοποιείται σε απομονωμένο χώρο (π.χ. σε ένα σκοτεινό στενό) να θυμάσαι πως αν πέσεις κάτω, δεν θα υπάρχει κανένας διαιτητής να σταματήσει τον αντίπαλό σου από το να χοροπηδήσει πάνω στο κεφάλι σου και να σε παρατήσει αναίσθητο ή νεκρό. Οπότε, (better him than you), καλύτερα αυτός, παρά εσύ.
Η ακινητοποίηση ενός ατόμου χρειάζεται ειδική εκπαίδευση και τεχνικές, τις οποίες γνωρίζουν μόνο εκπαιδευτές και τα άτομα που ασκού την ασφάλεια ως εργασία. Οι αστυνομικοί για παράδειγμα, ή τα άτομα που προσφέρουν υπηρεσίες ασφαλείας, προσφέρουν υπηρεσία στους πολίτες. Η άμυνα και σύλληψη ενός παραβατικού ατόμου γίνεται πάντοτε από ομάδες που δρουν συντονισμένα και ο σκοπός τους είναι να περαστούν χειροπέδες στον δράστη, δηλαδή να συλληφθεί. Ένας άνθρωπος μόνος του, χωρίς εκπαίδευση και χωρίς χειροπέδες, είναι παντελώς αδύνατο να ακινητοποιήσει κάποιον, εκτός κι αν τον βγάλει αναίσθητο πρώτα. Ακόμα και δύο ή τρεις άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουν υπό έλεγχο ένα δυνατό άνθρωπο που βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών. Οπότε, μη διανοηθείτε να αποπειραθείτε να ακινητοποιήσετε κάποιον που έχει τις αισθήσεις του χωρίς σημαντική βοήθεια.
Σας παραθέτω εν συντομία την νομοθεσία περί αυτοάμυνας παρακάτω :
Σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα (τα άρθρα 22, 23, 24, 25 και 32) ορίζεται πως:
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελείται σε περίπτωση άμυνας.
(Η άμυνα αποτελεί λόγο άρσης του άδικου χαρακτήρα μιας πράξης. Ο αμυνόμενος έχει το δικαίωμα να προασπίσει τα δικά του έννομα αγαθά προσβάλλοντας τα έννομα αγαθά του επιτιθέμενου.)
Β. Ο νομικός ορισμός της άμυνας είναι ο εξής : Άμυνα είναι η αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου, στην οποία προβαίνει κάποιος για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή κάποιο άλλο άτομο ή άτομα , από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον τους.
ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΔΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ.
Λέξεις κλειδιά : Αναγκαία, Άλλον, Παρούσα.
Αναγκαία – Σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει επικινδυνότητα και απειλή βλάβης και να είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντικρουστεί μία απειλή τη δεδομένη στιγμή ώστε να στοιχειοθετηθεί η νόμιμη αυτοάμυνα.
Άλλον – Είναι νόμιμη η άμυνα προς χάριν τρίτου, όταν περιλαμβάνει όσα ισχύουν και για την προσωπική άμυνα.
Παρούσα – Συμβαίνει την ΙΔΙΑ στιγμή, αλλιώς δεν πρόκειται για νόμιμη αυτοάμυνα όταν συμβαίνει πολύ αργότερα, αλλά πρόκειται για εκδίκηση.
Γ. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας της επίθεσης, από το είδος της βλάβης που απειλούσε, από τον τρόπο και την ένταση της επίθεσης και από τις λοιπές περιστάσεις.
Εδώ σχετίζονται και δύο επιπλέον αρχές στην πράξη άμυνας.
Αναλογικότητα – Το οποιοδήποτε μέσο άμυνας θα πρέπει να είναι στο μέγιστο σημείο της ανάλογη με το μέσο που χρησιμοποιεί ο επιτιθέμενος. θα πρέπει να είναι το πολύ ανάλογη με την χρήση της επίθεσης και του κινδύνου που αυτή φέρει.
Αναγκαιότητα – Η φυσική πράξη άμυνας εναντίον του επιτιθέμενου πρέπει να είναι με απόλυτο μέτρο, και μόνο αφού δεν έχει αποδώσει η παθητική άμυνα (π.χ. αποφυγή, απόδραση ή και προσπάθεια αποκλιμάκωσης) και εφόσον έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια.
Νόμιμη αυτοάμυνα – Σχετικά άρθρα του κώδικα
Άρθρο 23 – Η Υπέρβαση της άμυνας
Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
(Εδώ εκλογικεύεται και δικαιολογείται η πραγματικότητα σε ότι αφορά το νομικό πλαίσιο της αυτοάμυνας αποδεχόμενος ο νόμος ότι η αντίδραση με αμυντική πράξη, είναι πολύ πιθανό να υπερβεί τα όρια που θέτει, λόγο ψυχολογικής φόρτισης που προκαλεί μια επίθεση. Προσοχή! Πρέπει το δικαστήριο να πειστεί για τα συναισθήματα του φόβου και της ταραχής. Εάν αποδειχθεί αυτό ο αμυνόμενος φέρει μειωμένη ποινική ευθύνη για τα επιπλέον χτυπήματα.)
Άρθρο 24 – Η υπαίτια κατάσταση άμυνας
Δεν απαλλάσσεται από την ποινή που ορίζει ο νόμος όποιος με πρόθεση προκάλεσε την επίθεση άλλου για να διαπράξει εναντίον του αξιόποινη πράξη με το πρόσχημα της άμυνας.
(Αν ο αμυνόμενος προκαλέσει μια επίθεση με δική του ανάρμοστη συμπεριφορά, δεν θεωρείται άμυνα η απόκρουση μιας επίθεσης, αλλά δόλια άδικη επίθεση.)
Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.
Β. Η προηγούμενη διάταξη δεν εφαρμόζεται σε όποιον έχει καθήκον να εκτεθεί στον απειλούμενο κίνδυνο.
Γ. Η διάταξη του άρθρου 23 έχει ανάλογη εφαρμογή και στην περίπτωση αυτού του άρθρου.
Άρθρο 32 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει τον καταλογισμό
Α. Δεν καταλογίζεται στο δράστη η πράξη που τελεί για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο ο οποίος απειλεί χωρίς δική του υπαιτιότητα το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή συγγενούς του, ανιόντος ή κατιόντος ή αδελφού ή συζύγου του αν η βλάβη που προκλήθηκε στον άλλον από την πράξη είναι κατά το είδος και τη σπουδαιότητα ανάλογη με τη βλάβη που Απειλήθηκε.
Β. Οι διατάξεις των παραγράφων Β. και Γ. του άρθρου 25 εφαρμόζονται και εδώ.
Συμπεράσματα
Επειδή ένας αμυνόμενος αδυνατεί να σκέφτεται το νομικό πλαίσιο σε μια συμπλοκή, ο νόμος δικαιολογεί πράξεις που υπό άλλες συνθήκες είναι παράνομες επειδή βρίσκεται σε Αυτοάμυνα. Όμως, δεν αρκεί να λέει ή να νομίζει ότι έχει το δίκαιο, αλλά να μπορεί να το αποδείξει.
Αν η χρήση άμυνας, προκαλέσει τραυματισμό ή και θάνατο του επιτιθέμενου, ακολουθεί η δικαστική οδό με αυτεπάγγελτη δίωξη ή με μήνυση, όπου σχηματίζεται δικογραφία και πιθανότατα ασκούνται ποινικές διώξεις. Ο αμυνόμενος στην καλή περίπτωση (αν αποδειχτεί η αναγκαιότητα) απαλλάσσεται και, στην κακή, απαλλάσσεται όταν η υπόθεση φτάσει στο ακροατήριο.
Στη πραγματικότητα, τα γενικότερα νομικά «μπερδέματα» (ή ξεμπερδέματα;) κατόπιν την εκάστοτε πράξη βίας είναι πάντα δαπανηρά, μακρόχρονα και ψυχοφθόρα. Η συμβουλή μας είναι «Ου μπλέξεις!» και δώσετε έμφαση στις ανθρώπινες δεξιότητες βρίσκοντας την κατάλληλη εκπαίδευση αυτοάμυνας.
Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι αν ένα έγκλημα (π.χ. φόνος) τελεστεί σε κατάσταση άμυνας, ο δράστης δεν τιμωρείται. Ο Ποινικός Κώδικας ορίζει ρητά άλλωστε ότι «δεν είναι άδικη η πράξη που τελείται σε περίπτωση άμυνας». Η ρύθμιση αυτή είναι αυτονόητη συνέπεια της αίσθησης αυτοσυντήρησης και της ανάγκης του καθενός να προστατεύσει τον εαυτό του ή και τρίτους από επιθέσεις.
Ο νομικός ορισμός της άμυνας είναι ο εξής : Άμυνα είναι η αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου, στην οποία προβαίνει κάποιος, για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή άλλον από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον τους.
Από τον ορισμό αυτό προκύπτουν επιγραμματικά κάποιες βασικές αρχές, που ισχύουν στη νόμιμη άμυνα, προκειμένου αυτή να μην τιμωρηθεί :
Καταρχάς θα πρέπει η εναντίον μας επίθεση να είναι άδικη και παράνομη, έτσι π.χ. κάποιος που πυροβολεί το δικαστικό κλητήρα, που έρχεται να του κατασχέσει πράγματα, δεν είναι σε άμυνα, διότι ο κλητήρας λειτουργεί στα πλαίσια του Νόμου και κατόπιν εντολής.
Έπειτα θα πρέπει άμυνα και επίθεση να ταυτίζονται χρονικά ή τουλάχιστον να είναι πολύ κοντά, έτσι π.χ. αν κάποιος μας πυροβολήσει και φύγει, δε νοείται να τον βρούμε μετά από μία εβδομάδα στο καφενείο και να τον πυροβολήσουμε εξ επαφής, ενώ αν π.χ ο δράστης κυνηγάει το θύμα επί ώρες, η άμυνα είναι δυνατή, για όσο χρόνο υφίσταται αυτή η κατάσταση, διότι εδώ η επίθεση έχει διάρκεια. Επίσης αν το θύμα π.χ. καταφέρει να αφοπλίσει τον επίδοξο δράστη, η επίθεση λογικά έχει τελειώσει, οπότε αν στη συνέχεια τον σκοτώσει, θα έχει πρόβλημα.
Τρίτον και βασικότερο, η άμυνα οφείλει να είναι η αναγκαία, όπως λέει ο Νόμος και εδώ είναι ένα λεπτό σημείο, που μπορεί και δημιουργεί στην πράξη προβλήματα στον αμυνόμενο, διότι αν έχουμε υπέρβαση του αναγκαίου ορίου και μέτρου, η πράξη άμυνας μπορεί να κριθεί ως άδικη και να τιμωρηθεί ! Έτσι π.χ. αν μας επιτεθεί κάποιος με ύβρεις, η άμυνα με πυροβολισμό προφανώς υπερβαίνει το μέτρο και θα τιμωρηθούμε για ανθρωποκτονία με πρόθεση (ίσως με ελαφρυντικό). Τα όρια βέβαια δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτα, αλλά συχνά πολύ λεπτά, για αυτό ο Νόμος αναφέρει ορισμένα κριτήρια, με βάση τα οποία θα κριθεί το αναγκαίο μέτρο της άμυνας και αυτά είναι: η επικινδυνότητα, το είδος, ο τρόπος και η ένταση της επίθεσης, η βλάβη που επεδίωκε ο επιτιθέμενος και οι λοιπές περιστάσεις.
Όποιος υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο άμυνας, τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη, ενώ αν έγινε η υπέρβαση από αμέλεια, με την ποινή, που προβλέπεται για το αντίστοιχο έγκλημα εξ αμελείας.
Αν όμως η υπέρβαση οφείλεται στο φόβο και την ταραχή, που του προκάλεσε η επίθεση, τότε μένει ατιμώρητος! Έτσι π.χ. αν διαπιστώσει κάποιος έντρομος μέσα στη νύχτα ότι έχει μπει διαρρήκτης στο σπίτι του και τον πυροβολήσει, ακόμα και αν ο επίδοξος ληστής ήταν άοπλος, τότε με βάση τις περιστάσεις, θεωρώ ότι ο αμυνόμενος, θα πρέπει να κριθεί ατιμώρητος, (σ.σ. άλλο τι πρέπει και άλλο τι θα γίνει στην πραγματικότητα – δικάζουν άνθρωποι, όχι μηχανές) διότι ήταν προφανώς φοβισμένος και δεν μπορούσε μέσα στο σκοτάδι να διακρίνει αν ο εισβολέας οπλοφορούσε ή όχι!
Να σημειωθεί τέλος ότι αν κάποιος προκαλέσει με πρόθεση την επίθεση του άλλου, για να τον πλήξει δήθεν σε κατάσταση άμυνας, τότε θα τιμωρηθεί κανονικά για το έγκλημα.
<< Το προλαμβάνειν είναι προτιμότερο του θεραπεύειν >>
Εγκαταστάσεις Συστημάτων & Υπηρεσίες Ασφαλείας Πανελλαδικά. ‘’ T.S.S. – SECURITY ‘’ Η Ασφάλεια σας είναι δική μας υπόθεση.
Πιστοποιημένη Εταιρεία Ασφαλείας με 5ετής εγγυήσεις. Τηλ. Κέντρο : 23310 27102 – Κινητό : 6937 22 65 65 .
_'' T.S.S. - SECURITY '' _ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ - ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ & ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΗΜΑΘΙΑ , ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ , ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ _ #ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΥ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΩΡΟΥ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΙ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΚΑΜΕΡΕΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΚΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΒΟΡΕΙΟ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ #ΗΜΑΘΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ #ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ #GRS TRAKING ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΝΤΟΠΟΙΣΜΟΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΘΥΡΟΤΗΛΕΩΡΑΣΗ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ACCESS CONTROL SYSTEMS ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ , ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΑΝΤΙΚΛΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΚΟΡΙΟΙ ΧΩΡΟΥ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΤΟΜΩΝ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΧΩΡΩΝ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΚΑΛΥΨΗ ΦΥΛΑΞΕΩΝ ΣΕ ΟΙΚΙΕΣ – ΣΠΙΤΙΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ # ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΒΙΟΤΕΧΝΙΕΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΟΤΑΞΙΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΠΑΡΚΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ #ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΠΑΝΤΟΣ ΤΥΠΟΥ & ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΗΜΑΘΙΑ & ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ #ΣΥΝΟΔΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ # ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ # BODYGUARDS ΗΜΑΘΙΑ, ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ & ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ, Κτλπ. Τηλ. Κέντρο : 23310 27102 – 69372265 65 __ Όνομα υπεροχής στο χώρο της ασφάλειας με βραβεύσεις, εδώ και 25 χρόνια τώρα. https://g.page/r/CXBBL2a2MEoKEB0/review
www.tss-security.gr - info@tss-security.gr
‘’ΝΙΩΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ‘’
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ - ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ - ΠΤΥΧΙΑ - ΣΥΝΕΔΡΙΑ - ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
https://www.securitytsiflidis.gr/σελιδα/manager-director-βιογραφικο-τσιφλιδη-σ-χαραλαμπου
ΤΣΙΦΛΙΔΗΣ Σ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
Πιστοποιημένος Καθηγητής Ενηλίκων σε ( Κ.Ε.Κ. – Ι.Ε.Κ. ) & λοιπά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα - Σύμβουλος & Εκπαιδευτικός σε θέματα Ασφαλείας - Εκπαιδευτής της Ελληνικής Αστυνομίας των Σχολών Δοκίμων Αστυφυλάκων & των Σωμάτων Ασφαλείας - Manager Director Πωλήσεων - Διευθύνων της Εταιρείας Φυλάξεων ‘T.S.S. – SECURITY’ - Εκπαιδευτής Όπλων της ( ΣΚ.Ο.Ε. - Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος ) – Φιλανθρωπικό Έργο – Συγγραφικό Έργο - Δράσεις ως Εθελοντής Διασώστης - Δράσεις ως Εκπαιδευτής του ( Ι.Δ.Α.Φ.Κ. ) - Ινστιτούτο Διαχείρισης Ανθρωπογενών Φυσικών Καταστροφών - Π.ΔΙΚ.Π.Π.Δ.Κ.) , Πανελλαδικό Δίκτυο Πολιτικής Προστασίας & Διαχείρισης Κρίσεων της Ελλάδος. .Τηλ. Κέντρο : 23310 27102 - Κινητό : 6937 22 65 65 - Facebook : TSS Tsiflidis Security Services - Email : sales@securitytsiflidis.gr - Site : www.securitytsiflidis.gr
https://www.securitytsiflidis.gr/σελιδα/manager-director-βιογραφικο-τσιφλιδη-σ-χαραλαμπου
