Άγνοια κινδύνου .
Συχνά ακούμε κάποιους να λένε ότι κάποιος ή κάποιοι από εμάς , έχει ή έχουν « άγνοια του κινδύνου » , θεωρώντας ότι είναι στην φύση μερικών από εμάς , να παραβλέπουμε εγωιστικά της περισσότερες φορές , ή να αψηφούμε εντελώς τους κινδύνους που υπάρχουν γύρω μας και αυτό λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο παρόμοια με τη νοημοσύνη που διακατέχει τον καθένα από εμάς . Είναι απόλυτα σίγουρο ότι δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι με την γνώση που κατέχουν , να αντιληφθούν , να νιώσουν , να ψάξουν ή και να συλλάβουν ακόμη - να καταλάβουν μερικά πράγματα . Ό Καθηγητής στο Μάθημα του , διδάσκει το ίδιο Μάθημα και διαβάζει τα ίδια κείμενα για όλους τους Μαθητές , αλλά ο κάθε μαθητής εκλαμβάνει με διαφορετική αντίληψη την ουσία και το νόημα του Μαθήματος , εξού και η διαφορετική βαθμολογία για κάθε Μαθητή . Στην ουσία ο ''κίνδυνος ή οι κίνδυνοι'' γύρω μας , είναι μια πιθανή στιγμή όπου μπορεί να δημιουργήσει μία η περισσότερες πιθανές βλάβες από ένα η περισσότερα οποιοδήποτε σφάλματα , από οτιδήποτε μπορεί να συμβαίνει γύρω μας . Στην ουσία διάφορα γεγονότα και καταστάσεις γύρω μας μπορεί να εγκυμονούν κινδύνους , όταν από τη φύση τους θα μπορούσαν έστω και θεωρητικά μόνο , να προκαλέσουν βλάβη στην υγεία , τη ζωή , την περιουσία ή οτιδήποτε άλλο έχει αξία και ενδιαφέρει κάποιο άτομο .
Όπως είναι αναμενόμενο , φαίνεται και αποδεικνύεται περίτρανα από διάφορες επιστημονικές έρευνες ετών ότι , παράλληλα με την ευφυΐα ( I Q ) που διακατέχει τον κάθε άνθρωπό , οι άνθρωποι αυτοί διαθέτουν και την « άγνοια του κινδύνου » . Αυτή από μόνη της σύμφωνα με τους επιστήμονες , αποφασίζει πόσο ριψοκίνδυνο είναι για ένα ή περισσότερα άτομα γύρω μας και κατά πόσον είναι πρόθυμο ή όχι αυτό το άτομο να αντιληφθεί από τα σημεία κλειδιά του ατόμου που εγκυμονεί τον κίνδυνο σε σχέση με την συμπεριφορά του , αν θα θέσουν σε κίνδυνο τον ίδιο ή το περιβάλλον γύρω του .
Η τάση που έχει ο κάθε άνθρωπος στο να επιδίδετε εγωιστικά της περισσότερες φορές σε διάφορες ριψοκίνδυνες και επιπόλαιες πολλές φορές καταστάσεις ή δραστηριότητες ονομάζεται από τους ψυχολόγους « προτίμηση κινδύνου » . Δηλαδή με σκοπό να ικανοποιήσει κάποιος τα προσωπικά του εγώ , τον φθόνο και την ζήλια του , που αποτελεί ένα από τα πολλά βασικότερα συστατικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς , επηρεάζει τη λήψη των αποφάσεων του , με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να έχει δραματικές συνέπειες , σε πολλές καταστάσεις της ζωής ενός ατόμου , ή πολύ περισσοτέρων από αυτών ανθρώπων , ( Π.χ. 1 , ένα άτομο είναι ποιό ανεπτυγμένο σε δύναμη και μυϊκή μάζα από ένα άλλο άτομό . Αυτή είναι η φύση του και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε εύκολα , το εγώ όμως , η ζήλια και ο φθόνος αυτού του ποίο αδύναμου ατόμου σε πνεύμα και δύναμη και ο εγωισμός που τον διακατέχει εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή , του να αποδείξει δηλαδή στον ίδιο ή στους ζηλωτές , γυρολόγους γύρω από αυτόν και τους όμοιους του , όπου έχει την ανάγκη ως αδύναμο άτομο που είναι να το κάνει , θέλει και ζητάει την επιβεβαίωση από αυτούς , ότι μπορεί να ανταπεξέλθει απέναντι σε ένα τόσο δυνατό άτομο σε περίπτωση μίας μάχης , δεν του επιτρέπει με λίγα λόγια το εγώ του να κάνει πίσω με σκοπό να αντιληφθεί από μία διαφορετική οπτική γωνία ή κατεύθυνση που μπορεί να πάρει το θέμα , ότι δεν πρέπει να πράξει με αυτό τον τρόπο γιατί στην ουσία θα φάει τα μούτρα του , αυτή η άγνοια που επιδίδετε ονομάζεται και είναι η « προτίμηση του κινδύνου » μπροστά από το εγώ του για την εικόνα του , γιαυτό και λένε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει « άγνοια του κινδύνου » , τι πάει να κάνει , αφού είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει , γιατί το κάνει.) .
Π.χ. 2 ( Επίσης σε ένα ακόμη ποιο απλό παράδειγμα σε σχέση με τον εγωισμό , έχει να κάνει με μία οικονομική επένδυση σε ένα κατάστημα , οι στατιστικές όμως μαθηματικά αποδεικνύουν ότι δεν είναι σε κερδοφορία η επένδυση αυτή , σύμφωνα πάντοτε με το σημείο του καταστήματος , τα τετραγωνικά του , όπως και το είδος που θα πουλάει , αλλά ακόμη και το ενοίκιο του είναι ακριβό . Βέβαιο είναι και μαθηματικά αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει κερδοφορία , ο εγωισμός όμως , το πείσμα για το να είναι επίκαιρος κάποιος με τους όμοιους του και προκειμένου να καλύψει της εσωτερικές του ανάγκες για την δική του επιβεβαίωση ότι μπορεί να ανταπεξέλθει , κάνει το λάθος βήμα και την ενέργεια να το επιχειρήσει παρόλο που τα νούμερα , μαθηματικά πάντοτε ως επαλήθευση δεν βγαίνουν . ) . Αυτό επίσης ονομάζεται « άγνοια του κινδύνου » .
Το να μπορείς να προφυλάξεις ένα άτομο από την « άγνοια του κινδύνου » που τον διακρίνει , αυτό είναι λειτούργημα , γιατί αυτό το άτομο δεν μπορεί να καταλάβει την πραγματικότητα , τον καταβάλει το εγώ του και οι προσωπικές φιλοδοξίες του οι οποίες είναι πάνω από όλα τα πιστεύω του και ας κάνει λάθος με την « προτίμηση του κινδύνου » .
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπροστά στο εγώ τους και την εικόνα τους , κάνουν ενέργειες και λάθη που προσπαθούν να μετά να δικαιολογήσουν . Το σίγουρο ύστερα είναι , ότι τους φταίνε όλοι οι υπόλοιποι γύρω τους , πέραν από αυτούς .
Σε πολλά σημεία οι επιστήμονες διαφωνούν στο αν η « προτίμηση του κινδύνου » είναι κατά κάποιον τρόπο ( ασταθής ή σταθερή ) και αν μπορεί αυτή από μόνη της να αποτιμηθεί σε κάθε άτομο διαφορετικά , όπως συμβαίνει και με την ευφυΐα ( I Q ) , ή αυτή αν αλλάζει ανάλογα με τον κίνδυνο που παρουσιάζεται διαφορετικά την κάθε φορά .
ΟΙ ΣΟΦΟΙ EΛΕΓΑΝ
''Όταν η δύναμη δεν προβάλετε , τότε είναι αληθινή , όταν η δύναμη προβάλετε , τότε είναι μηδαμινή '' .
Οι λόγιοι άνθρωποι σε σχέση με την γνώση λένε ότι ό Σοφός κάνει πάντοτε πίσω , γιατί όμως το λέγανε αυτό το αναλογίζεται κανείς , διότι αυτός που έχει την « άγνοια του κινδύνου » , σε σχέση πάντοτε με την « προτίμηση του κινδύνου » , δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιληφθεί της συνέπειες εκείνης της στιγμής , γιατί τον διακατέχει το εγώ του . Οι Σοφοί Άνθρωποι κάνουν πίσω γιαυτό ακριβώς το λόγο , επειδή είναι λόγιοι και πολύ δυνατοί σε γνώσεις άτομα , όχι όμως γιατί είναι αδύναμοι σε ψυχολογία και σωματικά προσόντα , κάθε άλλο , είναι πάρα πολύ δυνατά άτομα , αλλά για υτό ακριβώς το λόγο , επειδή αναλογίζονται της συνέπειες των πράξεών τους , από την δύναμή τους και την βλάβη που μπορούν να προξενήσουν σε ένα άτομό που δεν μπορεί να δει ή να αντιληφθεί που βαδίζει , γιατί δεν γνωρίζει τίποτε άλλο πέρα από την ωμή βία . Για τον λόγο αυτό , για ένα λόγιο άνθρωπό η ωμή βία δεν είναι η λύση . Ο ανεγκέφαλος άνθρωπός όμως και αυτός που θέλει να επιδεικνύεται , αυτό ίσως το εκλάμβανε ως αδυναμία , στον δικό του όμως κόσμο μόνο , με τους ζηλωτές , γυρολόγους γύρω του , που έχει την ανάγκη ως αδύναμο άτομο που είναι να επιδεχθεί, θέλει και ζητάει την επιβεβαίωση από αυτούς ότι είναι κάποιος .
Η ανθρώπινη ευφυΐα ( I Q ) αποτελεί αντικείμενο μελετών εδώ και πάρα πολλά χρόνια και πολλές μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί για τη μέτρηση της , όπου διαφέρει κατά πολύ από ένα άτομο σε ένα άλλο . Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σίγουρα μια γενική ευφυΐα , όπου ένα άτομο που τα πάει πολύ καλά σε ένα τεστ κατά πάσα πιθανότητα θα τα πάει γενικώς καλά σε όλα τα θέματα της καθημερινότητάς του . Σε κάποια τεστ όμως και όπως είναι πολύ λογικό άλλωστε , θα έχει καλύτερες επιδόσεις από ότι σε κάποια άλλα , το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε από την φύση μας να είμαστε καλοί σε όλα , γιαυτό άλλωστε και διαφέρουμε μεταξύ μας . Αυτές οι επιδόσεις που μας προσδιορίζουν ως καλύτερους , αντανακλούν την ειδική ευφυΐα μας , ( Π.χ. , κάποιο άτομο μπορεί να είναι καλύτερο στον γραπτό λόγο από ότι στον προφορικό λόγο και το τεστ που καλείται να δώσει την λύση , αποδεικνύει έμπρακτα στην ανάλυση του τεστ ως την απόδειξη της ευφυΐας του ατόμου , γιαυτό τον λόγο ο Καθηγητής επιβραβεύει με τον καλύτερο βαθμό τον Μαθητή που διέπρεψε καλύτερα από έναν άλλο Μαθητή , αυτή είναι και η διαφορετικότητα των ανθρώπων γύρω μας , οι γνώσεις , η διαφορετική προσωπικότητα και ο διαφορετικός χαρακτήρας που έχουμε ο ένας από τον άλλο , σύμφωνα πάντοτε με την παιδεία που πάρει έχουμε ως γνώση και κατάρτιση από το σπίτι μας , το Σχολείο , το Γυμνάσιο , το Λύκειο , το Πανεπιστήμιο .) .
Κλείνω το κεφάλαιο λέγοντας ότι ένας δείκτης κινδύνου και πως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας μας , είναι ανάλογος με τον δείκτη ευφυΐας ( το γνωστό IQ ) του καθενός από εμάς .
ΤΣΙΦΛΙΔΗΣ Σ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
Καθηγητής Ενηλίκων - Σύμβουλος Ασφαλείας - Εκπαιδευτής της
Ελληνικής Αστυνομίας των Σχολών Δοκίμων Αστυφυλάκων & των
Σωμάτων Ασφαλείας - Εκπαιδευτής ( Ι.Δ.Α.Φ.Κ. ) - Ινστιτούτο Διαχείρισης
Ανθρωπογενών Φυσικών Καταστροφών - ( Π.ΔΙΚ.Π.Π.Δ.Κ.) ,
Πανελλαδικό Δίκτυο Πολιτικής Προστασίας & Διαχείρισης Κρίσεων Ελλάδος .
