ΑΡΘΡΟ _ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ , ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Αυτοπροστασία , τι σημαίνει .
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τον όρο ( Αυτοπροστασία ) , λίγοι όμως γνωρίζουν πραγματικά και μπορούν να κατανοήσουν το τί ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη .
Εξήγηση : Το να μπορώ εγώ προσωπικά να προστατέψω τον εαυτό μου από κακόβουλες πράξεις διαφόρων ανθρώπων , όπως και διάφορων τύπων από επιτιθέμενα άτομα , (π.χ. κλέφτες , ληστές , βανδαλισμούς ) και να μπορώ να λαμβάνω ειδικά μέτρα για την δική μου αυτοπροστασία σε ότι αφορά την προσωπική , οικογενειακή και επιχειρησιακή μου ασφάλεια, με διάφορα εποπτικά μέσα ή προσωπική εκπαίδευση , αυτό σημαίνει Αυτοπροστασία.
Ως ορισμός λοιπόν ( Αυτοπροστασία ) είναι η προστασία κυρίως του εαυτού μου , της οικογένειας μου , ή της περιουσίας μου με διάφορους τρόπους , όπως και με διάφορα εποπτικά μέσα .
( Αυτό από μόνο του δεν είναι απλά ένα είδος άμυνας του εαυτού μας , παρά λέγεται πρόληψη ποιο πολύ ).
Σε καμία περίπτωση , για την αυτοπροστασία δεν παίζει ρόλο η ηλικία , αν είμαστε μικροί ή μεγάλοι πάντα πρέπει να δείχνουμε την μέγιστη προσοχή σε πολλά πράγματα της καθημερινότητας , έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε αντίληψη σε μερικά κεραία θέματα σε σχέση πάντοτε με την ασφάλεια μας. Από μικρή ηλικία έχουμε μάθει από τους γονείς μας , ποιό είναι το καλό ή το κακό , το όμορφο ή το άσχημο , έχουμε μάθει επίσης να προσέχουμε να μην ακουμπήσουμε σε κάτι που καίει γιατί σίγουρα θα καούμε ή κάτι που είναι πολύ κρύο και πάθουμε κάποια σοβαρή επίσης βλάβη . Ποιος από εμάς εξάλλου μπορεί να ξεχάσει την πρώτη φορά στην ζωή του που κάηκε ή την πρώτη του φορά που μάγκωσαν τα δάχτυλα του σε μια πόρτα ή ακόμη και πολλά άλλα οδυνηρά συμβάντα που μας έκαναν ποιό προσεκτικούς , έτσι ώστε να μην επαναληφτεί .
Όλα τα συμβάντα και οι μικροτραυματισμοί που έχουμε υποστεί μέχρι και οι ποιό σοβαροί κίνδυνοι στην υγεία και την ζωή μας , μας έχουν στιγματίσει και όλοι μας πιστεύω έχουμε κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες και μάθαμε μέσα από αυτές με το να προσέχουμε ποιό πολύ πλέων . Εφόσον λοιπόν πάθαμε και μάθαμε , το σλόγκαν μας είναι '' το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν '' , προσέχουμε πλέων , για να έχουμε και για αυτό τον λόγο αρχίζουμε στην ζωή μας και ανάλογα το συμβάν που έχουμε υποστεί να παίρνουμε διάφορα ειδικά μέτρα Αυτοπροστασίας , ανάλογα πάντοτε την περίσταση που με αυτά τα μέτρα θα μπορεί , ίσως γιατί τίποτε δεν είναι απόλυτο , κάποιος να έχει αποφύγει ή αλλιώς προλάβει μία βλάβη . Συνεπώς , η Αυτοπροστασία που παίρνουμε , λαμβάνει πάντοτε μέρος πριν χρειαστεί να κάνουμε κάτι που συνεπάγεται ως συμπλοκή ή διαφορετικά να αμυνθούμε με Αυτοάμυνα.
ΕΡΩΤΗΣΗ : ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ Η ΕΝΙΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ? ? ?
Ως ορισμός λοιπόν ( Αυτοπροστασία ) είναι η προστασία κυρίως του εαυτού μου , της οικογένειας μου ή της περιουσίας μου με διάφορους τρόπους , όπως και με διάφορα εποπτικά μέσα .
ΕΡΩΤΗΣΗ :
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ , ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΛΑΒΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ? ? ?
Θα αναφερθώ πρώτα από όλα στην Οικογενειακή ασφάλεια , έπειτα στην Επαγγελματική ασφάλεια και τέλος στο μεγάλο αυτό κεφάλαιο που λέγεται Ατομική ασφάλεια .
Σπίτι , τι σημαίνει για εμάς η λέξη ως ένια ΣΠΙΤΙ . . . Καταρχήν το ΣΠΙΤΙ μας είναι το άντρο μας , είναι το απόρθητο κάστρο μας θα έλεγα , το μέρος που αισθανόμαστε απόλυτα ασφαλείς , εκεί που διαδραματίζουμε την ζωή μας , διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας και περνάμε της περισσότερες ώρες της ζωής μας. Είναι το μέρος όπου κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας το βανδαλίσει , να μας το διαρρήξει , όπως και να ταράξει με διάφορες ενέργειες την δική μας ψυχική γαλήνη , όπως και της οικογένειας μας .
ΕΡΩΤΗΣΗ :
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μέτρα που μπορείτε να πάρετε , έτσι ώστε να είστε και να αισθάνεστε ποιό ασφαλής στην οικία σας όσο αφορά την Οικογενειακή ασφάλεια που είναι ας υποθέσουμε πρώτα είναι σε μία μονοκατοικία με κήπο και μετά σε μία πολυκατοικία , έτσι ώστε να προλάβουμε το κακό πριν γίνει . ? ? ?
ΕΡΩΤΗΣΗ :
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μέτρα που μπορείτε να πάρετε , έτσι ώστε να είστε και να αισθάνεστε ποιό ασφαλής στον Επαγγελματικό σας χώρο , όσο αφορά την Επαγγελματική ασφάλεια .
ΕΡΩΤΗΣΗ :
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μέτρα που μπορείτε να πάρετε , έτσι ώστε να είστε και να αισθάνεστε ποιό ασφαλής σε σχέση με την Ατομική σας ασφάλεια .
Όταν είμαστε έξω από το σπίτι μας , στο δρόμο , ή οπουδήποτε , ένα είναι σίγουρο , ότι είμαστε εκτεθειμένοι ανά πάσα ώρα και στιγμή στο να συμβεί κάτι το απρόβλεπτο σε σχέση με την βία . Η βία λοιπόν εμφανίζεται ξαφνικά και πολλές φορές απρόβλεπτα και απροειδοποίητα μέσα από από το πουθενά , γιατί πάντα θα υπάρχει κάτι ή κάποιος να την προκαλέσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο .
Στην Αυτοπροστασία έχετε την επίγνωση του ότι υπάρχει περίπτωση μίας επικείμενης επίθεσης για το σπίτι μας ή τον επαγγελματικό μας χώρο , με σκοπό να πάρετε μέτρα για να αποτρέψετε ότι μπορεί να αποτραπεί πριν αυτή η επίθεση υλοποιηθεί , με μόνο γνώμονα την πρόληψη . Για την ατομική μας ασφάλεια όμως , όπου βρισκόμαστε έξω στο περιβάλλον εκτεθειμένοι , δεν έχουμε επίγνωση το τί μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα και στιγμή .
Το μόνο που σκεπτόμαστε συχνά είναι το τι μπορεί να παρουσιαστεί στον δρόμο μας , αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό , γιαυτό τον λόγο πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα , σωματικά , ψυχικά και ρεαλιστικά θα έλεγα με διάφορα μέτρα ασφαλείας που θα λάβουμε σε σχέση με έναν Σύμβουλο Ασφαλείας , όπου θα μας ενημερώσει και θα μας συμβουλέψει για τον τρόπο που πρέπει να προετοιμαστούμε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε μία πιθανή επίθεση .
Την στιγμή που θα χρειαστεί τελικά να αντιμετωπίσετε με την σωματική σας ακεραιότητα έναν επιτιθέμενο , πρέπει πάνω από όλα να είστε πρώτον σε εγρήγορση με το να αποφύγετε άμεσα ένα επικείμενο χτύπημα και δευτέρων να είστε κατάλληλα προετοιμασμένοι και εκπαιδευμένοι , έτσι ώστε να αισθάνεστε αυτοπεποίθηση για να γνωρίζεται πώς να πράξετε σε μία δύσκολη στιγμή έτσι ώστε να μην διστάσετε . Για να μπορείτε να βασίζεστε στον εαυτό σας χρειάζεται συνεχής και καθημερινή σχεδόν εξάσκηση , έτσι ώστε να σας γίνει βίωμα η συνεχής εξάσκηση ώστε να φτάσετε σε ένα προχωρημένο στάδιο με σκοπό την ώρα της επίθεσής προς τα εσάς , να μην σκέπτεστε πλέων πως να αντιδράσετε , αλλά να αντιδράσετε αυθόρμητα και υποσυνείδητα , γιατί η συνεχής εξάσκηση σας κάνει να λειτουργείτε σαν μηχανή πλέων , γιατί αν καθίσετε να σκεφτείτε την δύσκολη στιγμή το πως θα πράξετε , ένα είναι μόνο σίγουρο , ότι θα χτυπήσετε σοβαρά γιατί δεν θα προλάβετε να αντιδράσετε .
Με λίγα λόγια πρέπει να είστε σε συνεχή εγρήγορση . Επίσης προληπτικά , όταν γνωρίζουμε την γλώσσα του σώματος και βλέπουμε μέσα από αυτή την τεχνική μας κατάρτιση , διάφορα σημεία κλειδιά επάνω σε ένα άτομο π.χ. το πως κινείτε επιβλητικά προς το μέρος μας , αυτό από μόνο του σας δίνει το πλεονέκτημα της ετοιμότητας να προετοιμαστείτε για το χτύπημα που θα έρθει ή το πρώτου χτύπημα που μπορείτε εσείς να επιφέρετε σε έναν προς εσάς επιτιθέμενο . Με λίγα λόγια δεν περιμένετε τον επιτιθέμενο να χτυπήσει πρώτος για να αντιληφθείτε ότι πρόκειται να σας επιτεθεί . Αυτή η νοοτροπία της γρήγορης αντίληψης της επίγνωσης των πραγμάτων που πρόκειται να ακολουθήσουν αναγκάζει κάθε πιθανό κακοποιό να τρέχει ο ίδιος για να αντιμετωπίσει τις δικές σας πλέων επιθετικές ενέργειες .
Πολλοί παράγοντες μέσα στην ζωή μας συμβάλλουν στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λαμβάνει μέρος η βία . Ένα απλό παράδειγμα , μπορεί κάποιος να σας ζηλεύει επειδή εσείς από την φύση σας είστε όμορφος ή όμορφη , μπορεί να σας ζηλεύει επειδή έχετε ένα ωραίο αυτοκίνητο , μια καλή δουλειά , μία όμορφη οικογένεια , η για παράδειγμα έχετε μία καλή οικονομική επιφάνεια κτλπ. Θα πρέπει λοιπόν να ψυχολογήσουμε μία τέτοια κατάσταση σε σχέση κυρίως με τα άτομα που μας περιβάλουν και αν συμβαίνει κάτι τέτοιο , πρέπει να έχουμε σκοπό να το καταλάβουμε γρήγορα , να το αναγνωρίζουμε και αποτελεσματικά να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα σε σχέση με την σχέση μας μεταξύ του ατόμου που μας εχθρεύεται και όλο αυτό ξέρουμε μέσα μας ότι κάποια στιγμή θα καταλήξει σε βία . Και αν δεν αντιληφθούμε γρήγορα ότι συμβαίνουν πράγματα και καταστάσεις , αυτή η έλλειψη της κατανόησης σας ίσως αποβεί μοιραία και θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ του τί νομίζουμε ότι συμβαίνει και τι θα συμβεί στην πραγματικότητα .
Εκπαίδευση πρόληψης για αυτοπροστασία
Υπάρχει μία ρήση που λέει ότι ο Θεός αγαπάει τους προετοιμασμένους , άρα σε αυτό το σημείο ταιριάζει να πούμε την έκφραση '' το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν '' , προσέχουμε για να έχουμε , είμαστε προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουμε ένα πιθανό συμβάν , άρα τι ακριβώς κάνουμε , παίρνουμε μέτρα πρόληψης . Προληπτικά λοιπόν παίρνουμε τα απαραίτητα αυτά μέτρα έτσι ώστε να μπορέσουμε μερικώς ή ολικός να καλύψουμε την προσωπική , οικογενειακή και επαγγελματική μας ακεραιότητα . Οι προετοιμασμένοι άνθρωποι πιστεύουνε ότι η πρόληψη πρέπει να καλλιεργείτε σε καθημερινή βάση από τη διαδικασία με το να είμαστε σε εγρήγορση και όχι καθησυχασμένοι . Από το να περνάει κάποιος έναν δρόμο με ασφάλεια , μέχρι να λάβει τα κατάλληλα μέτρα , έτσι ώστε να μην δεχτεί κάποια απρόσμενη ή κάποια απροειδοποίητη επίθεση κατά της υγείας του , κατά της σωματικής του ακεραιότητας ή ακόμη και κατά της ζωής του.
Τα πράγματα είναι απρόβλεπτα και μας έρχονται της περισσότερες φορές από εκεί που δεν τα περιμένουμε . Είναι τόσο συνηθισμένη εξάλλου η καθημερινότητα μας ως ρουτίνα που ξεχνάμε λόγο των πολλών σκέψεων που έχουμε για διάφορα θέματα , ξεχνάμε το σημαντικότερο , την ασφάλεια μας και δεν παίρνουμε καν είδηση ότι το πράττουμε συνεχώς καθημερινά για λόγους ρουτίνας . Ξεχνιόμαστε στο κατεστημένο του καθημερινού περιβάλλοντος μας και δεν λαμβάνουμε συχνά μέτρα για την ασφάλειά μας για ένα επικίνδυνο παν ενδεχόμενο παραβατικότητας .
Για να μπορέσει ένας μέσος άνθρωπος να ανταπεξέλθει σε μία επικείμενη επίθεση πρέπει να πάρει τα μέτρα του , πρώτων πρέπει να αρχίσει να γυμνάζεται για να σκληραγωγήσει το κορμί του και δεύτερων να αρχίσει να κάνει την έρευνα του γενικότερα για τον τομέα που ονομάζεται Αυτοάμυνα . Υπάρχουν πολλών ειδών τεχνικές Συστημάτων των Μαχητικών Αθλημάτων και πρώτα πρώτα εμείς από μόνοι μας πρέπει να βρούμε αυτό ακριβώς που ταιριάζει σε εμάς , αυτό δηλαδή που μας ταιριάζει απόλυτα και μας εκφράζει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα είδη , μόλις το ανακαλύψουμε , τότε πρέπει να προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε . Η εκπαίδευση που θα πάρουμε σίγουρα θα μας κάνει να αισθανθούμε περισσότερη αυτοπεποίθηση για εμάς προσωπικά και σίγουρα να μπορούμε πλέων να ανταπεξέλθουμε σε μια στιγμή για Αυτοπροστασία . Αυτοπροστασία ή Αυτοάμυνα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οπλοφορείς για μία τυχόν επίθεση , έστω και οπλισμένη , ( πράγμα που είναι παράνομο στην χώρα μας ) . Οι Νόμιμοι Τρόποι Αυτοάμυνας μόνον είναι αποδεκτοί από την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία . Άρα συνεπώς , οι λέξεις Αυτοάμυνα και ποινικός κώδικας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες από τον τρόπο που θα πράξεις .
Τώρα που γίναμε γνώστες των πραγμάτων για τον λόγο του ότι εκπαιδευτήκαμε και σκληραγωγηθήκαμε , πιστεύουμε πλέων ότι έχουμε λάβει έστω της βασικές αρχές της Αυτοάμυνας και έχουμε πάρει τα μέτρα μας σε περίπτωση κάποιας πιθανής συμπλοκής , έτσι ώστε να κάνουμε ότι μπορούμε για να αποφύγουμε τα δυσάρεστα σε μία συμπλοκή , τότε μόνο τότε είναι πρέπων να μπορούμε να μπούμε στη νοοτροπία της Αυτοάμυνας , δηλαδή προετοιμάζομαι για να γνωρίζω πως να αμυνθώ και να κάνω όση λιγότερη ζημιά μπορώ και να δημιουργήσω τις κατάλληλες συνθήκες της διαφυγής μου . Και, αν αυτό αποδεικνύεται πολύ δύσκολο, να κλιμακώσουμε την βία όσο χρειάζεται για να πετύχουμε τον στόχο μας. Τι χρειάζεται κανείς στη πραγματικότητα για να τα πράξει όλα αυτά ; Η λέξη είναι μία Αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μας .
ΠΡΟΛΗΨΗ
Κανένας λογικός άνθρωπος σε όλη την διάρκεια της ζωής του δεν επιθυμεί να γίνει θύμα κάποιας πιθανής επίθεσης. Ο τρόπος μίας βίαιης επίθεσης είναι τόσο απρόβλεπτος που δεν πάει ο νους σου όσο και η φαντασία σου από που η από ποιόν μπορεί να πραγματοποιηθεί .
Η ανάγκη πλέων για οποιαδήποτε τρόπο πρόληψης είναι ιδιαίτερα σημαντική .
Όταν αναφερόμαστε στην πρόληψη, πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν κάποιους σημαντικούς παράγοντες όπως : της συνθήκες , τους τρόπους συμπεριφοράς ύποπτων συμπεριφορών , της διάφορες συνήθειές και δραστηριότητες μας , την τοποθεσία που μένουμε ή εργαζόμαστε η το μέρος που συχνάζουμε κτλπ.
Η εκπαίδευση μας περιλαμβάνει όλα όσα θα κάνουμε εμείς για να φθάσουμε σε επίπεδο για να μπορούμε πλέων να αμυνθούμε . Τόσο απλά είναι τα πράγματα . Η αυτοπροστασία μας, αποτελεί το μεγαλύτερο σημαντικό κεφάλαιο για επιτυχή αυτοπεποίθηση της αυτοπροστασία μας με την εξάσκηση της αυτοάμυνας .
Οι συνθήκες και συνήθειες της καθημερινότητας μας περιλαμβάνουν την μείωση της εγρήγορσης , της παρατηρητικότητας και της κρίσης μας και ιδίως σε περιπτώσεις που καταναλώσουμε αλκοόλ . Επίσης αν για παράδειγμα , μιλάμε ανέμελα στο κινητό μας καθώς περπατάμε , ή έχουμε απορροφηθεί από μία συζήτηση με ένα συνομιλητή μας , κλπ. .
Οι συνήθεις πλέων δραστηριότητες μας πρέπει να αλλάξουν σε ότι αφορά την εγρήγορση μας και την μεγάλη παρατηρητικότητα μας στο γύρω περιβάλλον που συναναστρεφόμαστε, πρέπει να ανέβει ο βαθμός κάλυψης που έχουμε . Οι δραστηριότητες μας περιβάλλονται από ετοιμότητα και πράξεις που θα λάβουμε άμεσα σε μία βίαιη συμπεριφορά από ύποπτους ανθρώπους σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον.
Η τοποθεσία που περιλαμβάνει μία επίθεση , μπορεί να είναι οπουδήποτε σε έναν περιβάλλοντα χώρο. Μπορεί να είναι στον ιδιωτικό μας χώρο , στον εργασιακό μας χώρο , ακόμη και στον οικογενειακό μας χώρο , ή μπορεί να μας παρακολουθούνε και να μας επιτεθούνε σε ένα χώρο που βρισκόμαστε τυχαία (π.χ. δρόμος , γειτονιά , κατάστημα , κατοικία , γραφείο , απομονωμένο μέρος κτλ.).
Οι σοβαρές σχολές αυτοάμυνας πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη , την προετοιμασία για μάχη πριν την μάχη .
Νόμιμη Αυτοάμυνα .
Υπάρχει αλήθεια νόμιμη Αυτοάμυνα , η αυτοάμυνα βάση του Ποινικού Δίκαιου πρέπει να είναι νόμιμη , αλλιώς θα βρεθούμε κατηγορούμενοι στα δικαστήρια να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι εμείς είμαστε τα θύματα και όχι οι θύτες . Όσο και αν φαίνεται περίεργο , ο κακοποιός έχει και αυτός δικαιώματα , περίεργο , καθόλου . Όπως και να έχει πρέπει να ακολουθούμε τους νόμους του κράτους .
Η μάχη για την ζωή σου και την σωματική σου ακεραιότητα έχει να κάνει με την επιβίωση σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον . Έξω δεν υπάρχουν κανόνες , κανένα ρινγκ , κανένας κριτής ή διαιτητής που να ορίζει έναρξη ή την λήξη του αγώνα , είναι ή εσύ ή αυτός , έξω δεν υπάρχουν κανόνες μάχης και δεν υπάρχει κανένα όριο στις επιτιθέμενες πράξεις και οπωσδήποτε κανένα έπαθλο. Ένα είναι σίγουρο, με την ζωή μας δεν πρέπει να παίζουμε .
Σε όλο τον κύκλο της ζωής μας , δεχόμαστε αμέτρητα μηνύματα για τα οικογενειακά , επαγγελματικά και προσωπικά μας δρώμενα , όπως επίσης καθημερινά αντιμετωπίζουμε και πολλούς κινδύνους . Είναι σημαντικό να πούμε ότι , σε ότι αφορά την ασφάλεια μας , όσα μέτρα και να πάρουμε , είναι επιπλέων ασφάλεια για εμάς προσωπικά και τους πολύ δικούς μας ανθρώπους , όπως και τα περιουσιακά αγαθά μας . Σχετικά με την Αυτοπροστασία μας ( self - protection ) - προσωπική προστασία με εποπτικά και υλικά μέσα , θα προσπαθήσουμε με λίγα λόγια να προσεγγίσουμε την έννοια της. Η αυτοάμυνα (self - defense ) και η αυτοπροστασία (self - protection) είναι ένα τεράστιο πεδίο γνώσης που αφορούν όλους μας , όπως αποτελούν και πεδίο έρευνας για να μάθουμε τί είναι καλύτερο για εμάς . Όλα αυτά προϋποθέτουν εκτός από τη θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εκπαίδευση για να μπορέσει κάποιος να μάθει και να αποκτήσει αντίληψη και αντίδραση σε συνθήκες εικονικής αλλά και πραγματικής απειλής μίας μάχης. Για μία πρακτική εκπαίδευση μπορείτε να γραφτείτε σε κάποια από τις τόσες πολλές σχολές αυτοάμυνας που υπάρχουν στη χώρα μας , έτσι ώστε να εξασκείστε σε καθημερινή βάση. Η εξάσκηση σας πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι όσο μπορείτε ποιό ρεαλιστική από σενάρια επίθεσης , γιατί μόνο με αυτά τα σενάρια θα μπορείτε να γνωρίζεται και να αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε μία πραγματική μάχη .
H πρώτη αρχή της αυτοάμυνας
Η πρώτη αρχή της αυτοάμυνας , πέραν της καθημερινής σας εκπαίδευσης και συντήρησης , έχει να κάνει με την τακτική που θα ακολουθήσεις για να μη βρεθείς στην κατάσταση που πρέπει να προστατεύσεις τον εαυτό σου από μία πραγματική απειλή.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ , όπως η αντίληψη , η εγρήγορση και η αποφυγή επίσης , ή ακόμα και η φυγή , εφ’ όσον προϋποθέτει η περίπτωση να υπάρχει η δυνατότητα φυγής . Μία μάχη είναι η τελευταία αλλά και η χειρότερη επιλογή και προκύπτει πάντα όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ή φυγής και κρίνεται απαραίτητο και αναγκαίο πως πρέπει να προστατευθείτε , ή να προστατεύσετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, ή το σπίτι σας και την οικογένειά σας ακόμα και δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγετε αυτή τη μάχη . Της περισσότερες φορές όμως στο υποψήφιο θύμα δεν δίνεται η δυνατότητα ή ο χρόνος να κάνει την επιλογή του .
Το πού, το πότε και το πώς θα προκύψει η ανάγκη αυτοάμυνας σχεδόν πάντα το αποφασίζει αυτός που έχει την πρωτοβουλία, δηλαδή αυτός που απειλεί για να επιτεθεί. Κατά πάσα βεβαιότητα, θα δράσει όταν πιστεύει ότι οι συνθήκες και το ισοζύγιο δύναμης είναι με το μέρος του. Η σύγκρουση είναι εξ ' αρχής σχεδιασμένη για να μην είναι δίκαιη. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες βίας: η κοινωνική (social violence) και η εγκληματική (asocial violence), που η κάθε μία έχει διαφορετικούς κανόνες και σκοπούς. Η κοινωνική βία συμβαίνει συνήθως με κίνητρο την ιεραρχία μεταξύ των νεαρών αρσενικών (από καβγάδες στα φανάρια μέχρι συμπλοκές οπαδών ομάδων) και συχνά λειτουργεί με όρους υπεράσπισης ενός θηλυκού, μιας περιοχής ή της «ομάδας-αγέλης», ενώ η εγκληματική έχει κίνητρο είτε το κέρδος είτε την ικανοποίηση μίας ανεξέλεγκτης επιθυμίας (βιασμός, serial killing κ.λπ.). Ξεχωριστή κατηγορία είναι τα ιδεολογικά εγκλήματα (τρομοκρατία, ρατσιστικά εγκλήματα κ.λπ.). Τόσο η κοινωνική βία όσο και η εγκληματική μπορούν, σε ένα λογικό βαθμό, να αποφευχθούν αν η πρόληψη, η εγρήγορση και η αποφυγή λειτουργούν σωστά. Η ιδεολογική βία είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί και να αποφευχθεί γιατί λειτουργεί με σχετικά «παράλογους» όρους, όμως είναι και εξαιρετικά σπάνια.
Η κοινωνική και η εγκληματική βία, εφ’ όσον γίνουν αντιληπτές ως απειλή, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τους ακριβώς αντίθετους τρόπους: η κοινωνική με το χαμηλό προφίλ, τον κατευνασμό και την υποχώρηση (δήλωση υποταγής), η εγκληματική με την επίδειξη ετοιμότητας και προβολής της εντύπωσης ότι θα είμαστε «δύσκολοι αντίπαλοι», που θα δώσει στους εγκληματίες (οι οποίοι κινούνται με βάση τον οπορτουνισμό και τον ωφελιμισμό, και όχι το συναίσθημα) να καταλάβουν ότι θα πρέπει να δώσουν μάχη και ως εκ τούτου να αναζητήσουν πιο εύκολο στόχο.
H πρόληψη ξεκινά από την αποφυγή τοποθεσιών (και την εγρήγορση εντός αυτών) όπου η απειλή βίας μπορεί να εκδηλωθεί. Και εδώ, η κοινωνική και η εγκληματική βία κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις: για την αποφυγή της κοινωνικής βίας πρέπει να υπάρχει εγρήγορση στα πολυσύχναστα μέρη (κέντρο της πόλης, μπαρ και κλαμπ, πλατείες ή σημεία που συχνάζουν ομάδες νέων ανδρών, γήπεδα κ.λπ.), ενώ για την αποφυγή της εγκληματικής βίας η πρόληψη και η εγρήγορση αφορούν τους απομονωμένους χώρους, τους έρημους δρόμους και τα σκοτεινά σημεία, εκεί δηλαδή που μπορεί να βρεθούμε μόνοι μας και μακριά από κόσμο. Η λεκτική αποκλιμάκωση είναι μία ακόμα από τις αρχές που διδάσκονται στη σύγχρονη αυτοάμυνα και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε ορισμένες καταστάσεις κοινωνικής βίας. Δυστυχώς, δεν έχει εφαρμογή στην εγκληματική βία.
H αυτοάμυνα προϋποθέτει αμοιβαιότητα και ισορροπία ανάμεσα στην απειλή και στην απάντηση, από νομική άποψη. Αν κάποιος μας πει « μαλάκα » δεν δικαιούμαστε να τον χτυπήσουμε (και πολύ σωστά). Αν μας δώσει ένα χαστούκι δεν δικαιούμαστε να τον πυροβολήσουμε. Αν πειράξει την κοπέλα μας και τον στείλουμε στο νοσοκομείο, το δικαστήριο θα στείλει εμάς στη φυλακή. Το «κλειδί» όμως στις περισσότερες περιπτώσεις συμπλοκής δεν είναι τόσο στο είδος της απάντησης που θα δώσουμε στην απειλή (αυτό το δικαστήριο μπορεί να το ερμηνεύσει σε συνάρτηση με ψυχολογικούς παράγοντες κ.λπ.) αλλά στο να αποδείξουμε πως δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς και, κυρίως, δεν μπορούσαμε να ΦΥΓΟΥΜΕ από το σημείο. Εκεί στέκονται όλα τα δικαστήρια και με το δίκιο τους, γιατί ένας από τους θεμέλιους λίθους της αυτοάμυνας είναι η επιλογή της αποχώρησης, που πρέπει πάντα να αποτελεί την ΠΡΩΤΗ μας επιλογή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι μένουν στο σημείο της απειλής και επιλέγουν τη σύγκρουση για λόγους γοήτρου, κάτι που αποτελεί τη χειρότερη δυνατή (και πιο ανόητη) επιλογή.
Αν κάποιος σας προκαλέσει για να «παίξετε ξύλο» και εσείς δεχτείτε, τότε δεν πρόκειται για αυτοάμυνα αλλά για συναινετική συμπλοκή. Νομικά είστε εντελώς ακάλυπτοι απέναντι σε οτιδήποτε συμβεί. Η συναινετική συμπλοκή είναι κάτι που όλοι οι εχέφρονες ενήλικοι πρέπει ανεξαιρέτως να αποφεύγουν.
Η πρακτική εφαρμογή της εγρήγορσης σε ένα δυνητικά μη ασφαλές περιβάλλον αφορά τη διασφάλιση δύο νοητών περιμέτρων, η παραβίαση των οποίων πρέπει να μας θέσει σε συναγερμό και να μας οδηγήσει σε κάποιου είδους αντίδραση. Σε σκοτεινούς ή απομονωμένους χώρους η εξωτερική περίμετρος είναι περίπου πέντε μέτρα γύρω μας – αν κάποιος άνθρωπος μπει μέσα σε αυτή την περίμετρο χωρίς φανερό λόγο (δεν είναι π.χ. περαστικός που βγάζει βόλτα τον σκύλο του), παρ’ ότι υπάρχει άπλετος άδειος χώρος γύρω του, θα πρέπει απαραιτήτως να κινηθούμε για να ανοίξουμε πάλι και να διατηρήσουμε την απόσταση. Αν ο άγνωστος προσπαθήσει να ξαναμπεί στην περίμετρο περπατώντας πιο γρήγορα, σχεδόν σίγουρα έχει κάτι στο νου του που μας αφορά. Οι γυναίκες σε αυτό το σημείο καλό είναι να αρχίσουν να τρέχουν.
Η μικρή περίμετρος, που έχει εφαρμογή σε πιο πολυσύχναστους χώρους (αλλά και σε απομονωμένους χώρους όπου ως ένα σημείο δικαιολογείται η σχετική εγγύτητα ενός άλλου ατόμου, π.χ. στάση λεωφορείου τη νύχτα) είναι περίπου ένα μέτρο γύρω μας, και πρέπει να διαφυλαχθεί πάση θυσία, αν βρισκόμαστε σε μη ασφαλές περιβάλλον. Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών βίας (κοινωνικής ή εγκληματικής) εκδηλώνεται μέσα στη «μικρή περίμετρο» και τις περισσότερες φορές, ξαφνικά και απροειδοποίητα. Αν δεν μπορούμε να φύγουμε αμέσως από το σημείο (τρέχοντας!), απλώνουμε τα χέρια μπροστά με τις παλάμες προς τα έξω σαν ένα είδος «φράχτη» ανάμεσα σε εμάς και το δυνητικά επικίνδυνο άτομο, λέγοντας «ήρεμα, δεν θέλω να τσακωθώ, όλα εντάξει» ή κάτι αντίστοιχα κατευναστικό, ελέγχοντας όμως παράλληλα τον χώρο με τα χέρια έτοιμα να μπλοκάρουν ένα ξαφνικό κτύπημα. Αν επιχειρήσει να κατεβάσει τα χέρια μας ή να τα σπρώξει στο πλάι, τον σπρώχνουμε πίσω (προειδοποίηση) φωνάζοντας πλέον «μείνε εκεί, στάσου πίσω, μην έρθεις πιο κοντά» ή κάτι αντίστοιχο σε ύφος εντολής (και για να ακούσουν και οι γύρω ότι δεν είμαστε εμείς που επιδιώκουμε τη σύγκρουση), αν όμως ξαναεπιχειρήσει να κατεβάσει τον «φράχτη» μας τότε η διαδικασία της επίθεσής του έχει αρχίσει και δικαιολογούμαστε να χρησιμοποιήσουμε προληπτική βία.
Πότε ένα άτομο ετοιμάζεται να επιτεθεί :
Ένα άτομο που ετοιμάζεται να μας επιτεθεί σωματικά, να περάσει δηλαδή από τη λεκτική στη φυσική βία, πολύ συχνά δείχνει χωρίς να το θέλει κάποια σημάδια της διαδικασίας που συμβαίνει μέσα του που, αν ξέρουμε να τα διαβάσουμε, προειδοποιούν για την πρόθεσή του. Το κοκκίνισμα του προσώπου, η βαριά ανάσα, η δυσκολία στην ομιλία που περιορίζεται σε ελάχιστες λέξεις, το ανοιγοκλείσιμο του στόματος, το σφίξιμο των γροθιών του και το άσπρισμα των αρθρώσεων, όλα αυτά δείχνουν τη συγκέντρωση της αδρεναλίνης και την υποχώρηση της νοητικής λειτουργίας σε ένα «αυτόματο πιλότο» (περισσότερα για αυτό, πιο κάτω). Ακόμα, πολλοί άνθρωποι ενστικτωδώς ξεκινούν την άσκηση σωματικής βίας σταδιακά, από ένα σπρώξιμο προς ένα χτύπημα. Ο άνθρωπος που θα σας σπρώξει κατά 99% μετά θα προσπαθήσει να σας χτυπήσει, γιατί έχει ήδη μπει στη διαδικασία της βίας και είναι σχεδόν αδύνατο (για λίγο) να την αναστρέψει.
Οι «επαγγελματίες» της βίας, άνθρωποι δηλαδή με πείρα στις μάχες του δρόμου ή εγκληματικά στοιχεία, κρύβουν καλύτερα την έκρηξη της αδρεναλίνης, ωστόσο και αυτοί προϊδεάζουν, εν αγνοία τους, για τον σκοπό τους. Έχει παρατηρηθεί ότι το πιο κοινό σημάδι συναγερμού είναι πως πριν χτυπήσουν, κάνουν δήθεν άσχετες, «αθώες» κινήσεις, π.χ. στρώνουν τα μαλλιά τους ή τρίβουν τη μύτη τους (grooming) και σχεδόν πάντα κοιτούν γύρω τους (για να δουν αν υπάρχουν μάρτυρες) αμέσως πριν δράσουν.
Όταν δεν υπάρχει πρόσφορη διαφυγή :
Όταν δεχόμαστε σοβαρή απειλή και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διαφυγής ή όταν κριθεί πως η μάχη δικαιολογείται (ηθικά και/ή νομικά) γιατί επίκειται χωρίς αμφιβολία η επίθεση εναντίον μας, η βέλτιστη επιλογή είναι να χτυπήσουμε πρώτοι, εν ψυχρώ. Σε συνθήκες αυτοάμυνας το να δοθεί η δυνατότητα σε αυτόν που μας απειλεί να ξεκινήσει την επίθεση πρώτος ισοδυναμεί με δυνητική αυτοχειρία, δεδομένου ότι η πλειονότητα των συγκρούσεων έχει αποδειχθεί στατιστικά ότι λήγει υπέρ εκείνου που έκανε την πρώτη κίνηση. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η έκβαση της μάχης στην αυτοάμυνα πολύ συχνά κρίνεται από την πρωτοβουλία και το στοιχείο της έκπληξης. Ωστόσο, το «πρώτο χτύπημα», όσο κι αν κρίνεται απαραίτητο, είναι συχνά ένα τεράστιο ψυχολογικό εμπόδιο για τον μέσο άνθρωπο, καθώς αντίκειται στους νόμους της κοινωνίας που έχει αφομοιώσει. Πάντως, οι bullies και οι εγκληματίες αυτό το κώλυμα το έχουν ξεπεράσει προ πολλού
Όταν η μάχη ξεκινήσει, και πρόκειται για πραγματικό και υπαρκτό κίνδυνο για τη ζωή, δεν πρέπει να σταματήσουμε την επίθεση (ή αντεπίθεσή) μας παρά μόνο όταν η απειλή έχει εξουδετερωθεί πλήρως, δεν μπορεί δηλαδή να μας απειλήσει πια. Το τι σημαίνει αυτό πρακτικά και τακτικά προκύπτει από την επιτόπια κατάσταση. Συνήθως όμως συνίσταται στην υποχώρηση/ φυγή του αντιπάλου ή στο να μείνει αναίσθητος ή ανίκανος να επιτεθεί επειδή έχει υποστεί κάποια δομική βλάβη. Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Υπάρχουν κανόνες στην αυτοάμυνα :
Όσο πιο βρώμικα και βάρβαρα μάχεσαι, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες σου να βγεις ζωντανός. Κλωτσάς γεννητικά όργανα, ρίχνεις κεφαλιές, βάζεις δάχτυλα στα μάτια, δαγκώνεις αυτιά, κάνεις ό,τι χρειαστεί για να γυρίσεις το βράδυ σπίτι. Το να κλωτσήσεις τον πεσμένο αντίπαλό σου, εφ’ όσον θεωρείς πως αν σηκωθεί οπωσδήποτε θα σε βλάψει, είναι απολύτως μέσα στο παιχνίδι. Αν η μάχη πραγματοποιείται σε απομονωμένο χώρο (π.χ. σε ένα σκοτεινό στενό) να θυμάσαι πως αν πέσεις κάτω, δεν θα υπάρχει κανένας διαιτητής να σταματήσει τον αντίπαλό σου από το να χοροπηδήσει πάνω στο κεφάλι σου και να σε παρατήσει αναίσθητο ή νεκρό. Οπότε, better him than you.
Η ακινητοποίηση ενός ατόμου χρειάζεται ειδική εκπαίδευση και τεχνικές, τις οποίες γνωρίζουν μόνο οι αστυνομικοί, γίνεται πάντοτε από ομάδες που δρουν συντονισμένα και ο σκοπός της είναι να περαστούν χειροπέδες στον δράστη, δηλαδή να συλληφθεί. Ένας άνθρωπος μόνος του, χωρίς εκπαίδευση και χωρίς χειροπέδες, είναι παντελώς αδύνατο να ακινητοποιήσει κάποιον, εκτός κι αν τον βγάλει αναίσθητο πρώτα. Ακόμα και δύο ή τρεις άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουν υπό έλεγχο ένα δυνατό άνθρωπο που βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών. Οπότε, μη διανοηθείτε να αποπειραθείτε να ακινητοποιήσετε κάποιον που έχει τις αισθήσεις του χωρίς σημαντική βοήθεια.
Μεθυσμένοι , τοξικομανείς & ναρκομανείς :
Οι μεθυσμένοι είναι παράτολμοι και επιθετικοί, αλλά συνήθως πιο εύκολοι αντίπαλοι από τους νηφάλιους στην άοπλη σύγκρουση. Το κακό είναι ότι το αλκοόλ αίρει τις αναστολές των ανθρώπων και κάνει πολύ πιο εύκολη την επιλογή της χρήσης κάποιου όπλου, δηλαδή φονικής βίας. Στο άλλο άκρο, ορισμένα ναρκωτικά έχουν την ιδιότητα να κάνουν τους ανθρώπους πρακτικά απρόσβλητους στον πόνο, παράλογους στις πράξεις και υπερβολικά δυνατούς (τους κάνουν να λειτουργούν για ένα διάστημα στο 110%). Αυτοί είναι οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι, και πρέπει να τους χειρίζεται μόνο ειδικευμένο προσωπικό. Οι συνηθισμένοι τοξικομανείς (ηρωινομανείς) είναι σχεδόν πάντα σε πολύ κακή φυσική κατάσταση και δεν μπορούν να αντέξουν σε συνθήκες σωματικής εμπλοκής, αλλά αν αποφασίσουν να επιτεθούν έχουν συνήθως όπλο, και πολύ ισχυρό κίνητρο. Είναι δυνητικά πολύ επικίνδυνοι και από την άποψη της αυτοάμυνας πρέπει να αντιμετωπίζονται ως σημαντική απειλή και με πρώτο γνώμονα την προσωπική μας ασφάλεια και όχι το συναίσθημα.
Όπλα
Τα όπλα είναι τεράστιοι πολλαπλασιαστές ισχύος. Ένα δωδεκάχρονο παιδί με ένα πιστόλι ή ένα μαχαίρι μπορεί να σκοτώσει δυο-τρεις ενήλικους πριν προλάβει κανείς να κάνει το παραμικρό. Ειδικά το μαχαίρι είναι μακράν το πιο φονικό όπλο στην Ευρώπη, και στην Αμερική το ποσοστό επιβίωσης από επίθεση με μαχαίρι είναι πιο χαμηλό σε σχέση με το ποσοστό επιβίωσης από πυροβόλο όπλο, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν να πυροβολούν σωστά, ενώ ο οποιοσδήποτε μπορεί να πάρει ένα μαχαίρι και να το καρφώσει κάπου. Επίσης το μαχαίρι είναι προσβάσιμο στους πάντες και ακόμα και οι οικιακές εκδοχές του είναι ικανότατα φονικά όπλα, με τα οποία έχουν γίνει χιλιάδες εγκλήματα. Το μαχαίρι είναι ο εφιάλτης όλων των συγκρούσεων στον δρόμο, αφοπλίζεται πολύ δύσκολα και μόνο με συντονισμένες ενέργειες και μακρά εκπαίδευση, και συχνά οι προσπάθειες ερασιτεχνών να αφοπλίσουν ανθρώπους με μαχαίρι καταλήγουν στον σοβαρό τραυματισμό ή τον θάνατό τους. Κανείς σώφρων άνθρωπος που θα δει κάποιον που κραδαίνει ένα μαχαίρι (πόσο μάλλον αν είναι σε κατάσταση παράνοιας) δεν πρέπει να πάει πάνω του προσπαθώντας να του το πάρει – στην αυτοάμυνα θεωρείται καθαρή αυτοκτονία. Το τρέξιμο χωρίς κανένα δισταγμό είναι η καλύτερη λύση. Αν δεν υπάρχει ως επιλογή, τότε πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί ένα αντικείμενο που θα κρατήσει την απόσταση ανάμεσα σε εμάς και το μαχαίρι (π.χ. μία καρέκλα, ένα μακρύ ξύλο ή κάτι άλλο). Αν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά τριγύρω, τότε το εφιαλτικό σενάριο προβλέπει το να κλείσουμε εντελώς την απόσταση, να πέσουμε δηλαδή πάνω στον άλλο, και να του στερήσουμε τον χώρο για να κινήσει το μαχαίρι εναντίον μας.
Ένα άτομο που κατευθύνεται πάνω μας με ένα όπλο (από πιστόλι μέχρι κατσαβίδι) είναι η μέγιστη δυνατή απειλή, και εφ’ όσον δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής, πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικά με κάθε διαθέσιμο μέσο ώσπου να εξουδετερωθεί πλήρως. << It’s better to be judged by 12 than carried by 6>> (καλύτερα να σε κρίνουν 12 στο δικαστήριο παρά να σε κουβαλήσουν 6 στο νεκροταφείο) λένε οι Αμερικάνοι και έχουν απόλυτο δίκιο. Μπροστά στην άμεση απειλή για τη ζωή, πρώτα εξουδετερώνεις την απειλή με οτιδήποτε βρεις (χέρια, πόδια, καρέκλες, τούβλα, ρόπαλα, κουζινομάχαιρα, το αυτοκίνητό σου, ότι να ’ναι) και μετά σκέφτεσαι όλα τα υπόλοιπα. Δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή, και ο νόμος σε αυτού του τύπου την κατάσταση δεν αναγνωρίζει αδίκημα . Η ιδέα να κουβαλάμε μαζί μας ένα δυνητικά θανάσιμο όπλο (π.χ. μαχαίρι) για την περίπτωση που το χρειαστούμε για να προστατέψουμε τον εαυτό μας είναι εντελώς λανθασμένη και καταστροφική. Ένα και μοναδικό χτύπημα με μαχαίρι είναι αρκετό για να σκοτώσει κάποιον επιτόπου και η ύπαρξη του μαχαιριού στην τσέπη ή στην τσάντα «υποβάλλει» την ιδέα της χρήσης του ενάντια σε ανθρώπους με τους οποίους μπορεί απλώς να καβγαδίσουμε ή να μας κάνουν (φωνάζοντας ή χειρονομώντας, ακόμα και απλώς αγγίζοντάς μας) να φοβηθούμε. Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε διαπράξει φόνο και η φυλακή θα είναι το επόμενο σπίτι μας για αρκετά χρόνια. Τα μη θανατηφόρα αμυντικά όπλα (κυρίως τα σπρέι πιπεριού) είναι σαφώς προτιμότερα, αν και όχι απολύτως νόμιμα στην Ελλάδα.
Αν ένας οπλισμένος άνθρωπος μας ζητάει το πορτοφόλι ή το κινητό, τα δίνουμε αμέσως. Η επιλογή της σύγκρουσης με υψηλό ποσοστό τραυματισμού ή θανάτου για λίγα ευρώ είναι εντελώς ανόητη και αδικαιολόγητη. Απλώς δεν αξίζει το ρίσκο. Το παρόν άρθρο αφορά τις περιπτώσεις που δεχόμαστε επίθεση χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να διαπραγματευθούμε, όχι εκείνες που δεχόμαστε απειλή προκειμένου να παραχωρήσουμε χρήματα ή ένα αντικείμενο.
Η αυτοάμυνα για τις γυναίκες :
Οι περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερες και περίπλοκες απειλές ως προς την αυτοάμυνα, με πολύ λιγότερα φυσικά μέσα στη διάθεσή τους για να αντεπεξέλθουν. Το θέμα της αυτοάμυνας των γυναικών είναι τεράστιο και δεν μπορεί να αναλυθεί απλά με μία σύντομη βιβλιογραφία ή ένα σημείωμα, μπορούμε όμως να πούμε πως η πρόληψη και η εγρήγορση είναι πολύ πιο σημαντικές για εκείνες απ’ ότι για τους άνδρες. Από εκεί και πέρα, στην περίπτωση της απόπειρας βιασμού, που αποτελεί το βασικό έγκλημα βίας κατά των γυναικών, η γενική οδηγία είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη φασαρία (φωνές, ουρλιαχτά, αστυνομία - βοήθεια κτλ.) και η αντίσταση, που τις περισσότερες φορές αποθαρρύνει τον υποψήφιο βιαστή. Η παθητική στάση που συχνά οφείλεται στο σοκ λειτουργεί της περισσότερες φορές υπέρ του δράστη και καταλήγει στην εκπλήρωση του σκοπού του. Η αντίσταση βέβαια ενίοτε προκαλεί μεγαλύτερη χρήση βίας από τον δράστη, αλλά αυτό είναι ένα ρίσκο που δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί. Το χειρότερο δυνατό σενάριο δεν είναι, ωστόσο, το ξύλο αλλά η μεταφορά του θύματος σε άλλο σημείο που έχει διαλέξει ο δράστης, το λεγόμενο << secondary crime scene >> (δευτερεύουσα σκηνή του εγκλήματος), π.χ. ένα βουνό, μία αποθήκη κ.λπ., μακριά από τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου. Αυτή η μεταφορά, που όχι σπάνια καταλήγει σε φόνο, πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία και με κάθε μέσο.
Η εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες μπορεί ασφαλώς να βοηθήσει σημαντικά στην αυτοάμυνα, αλλά πιο κομβικός παράγοντας αναδεικνύεται συχνά η ψυχική ετοιμότητα του ατόμου να ασκήσει βία, το μαχητικό του πνεύμα και το ένστικτο επιβίωσης που διαθέτει. Αυτά μπορούν να διδαχθούν μόνο εν μέρει , όλα τα υπόλοιπα είναι ωμή εμπειρία μάχης .
Ότι κι αν σας έχουν πει ή έχετε δει στο σινεμά, το μέγεθος και η δύναμη είναι καθοριστικοί παράγοντες στη μάχη. Δυστυχώς, ο πιο μεγαλόσωμος και δυνατός συνήθως κερδίζει (και συχνά είναι αυτός που εκβιάζει τη σύγκρουση). Απέναντι σε ένα θηριώδη άνδρα 120 + κιλών που έρχεται να σε συντρίψει, είτε φεύγεις τρέχοντας είτε ψάχνεις για κάποιου είδους όπλο, αυτοσχέδιο ή μη , γιατί συνήθως τέτοιου είδους θηριώδεις άνδρες δεν νιώθουν κάτι σημαντικό αν τους χτυπήσει κάποιος μια και δύο γροθιές και επίσης δεν αισθάνονται την δύναμη τους η οποία είναι υπερβολική για ένα φυσιολογικό άνθρωπο .
Fight or flight - Αγωνίζεσαι ή το σκας .
Σε κάθε περίπτωση ο μεγαλύτερος εχθρός πολλών ανθρώπων την κρίσιμη ώρα είναι το freezing , το << πάγωμα >> δηλαδή αυτό που καθιστά πολλούς ανθρώπους ανίκανους να αντιδράσουν ή να κάνουν το παραμικρό ενώ δέχονται μία επίθεση. Ο λόγος δεν είναι απλώς ο φόβος , αλλά η έκρηξη της αδρεναλίνης μέσα τους, που μοιάζει αρχικά με απόλυτο πανικό και στη συνέχεια γίνεται ένα είδος trance << έκστασης >>που προετοιμάζει για μάχη μέχρι εσχάτων και αναστέλλει την αίσθηση του πόνου, όμως οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν στο στάδιο του πανικού γιατί αυτή η έκρηξη είναι πρωτόγνωρη (και πολύ έντονη) εμπειρία και δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν. Ως προς αυτό, οι αθλητές των μαχητικών σπορ (πυγμαχία, kick boxing, MMA κ.λπ.) έχουν μεγάλο πλεονέκτημα, γιατί μέρος της δικής τους εμπειρίας είναι η εξοικείωση με την αδρεναλίνη.
Οι συγκρούσεις σε συνθήκες αυτοάμυνας τις περισσότερες φορές διαρκούν από 3 ως 10 δευτερόλεπτα. Υπό αυτό το πρίσμα, ένα μεγάλο μέρος των τεχνικών των μαχητικών σπορ, που βασίζονται στις τακτικές ανάγκες του ρινγκ και στον «πόλεμο φθοράς» του αντιπάλου, είναι άχρηστες. Η ζωώδης επιθετικότητα και η ψυχική κυριαρχία επί του αντιπάλου (προς ποια μεριά θα γείρει η πλάστιγγα του φόβου) είναι συνήθως πιο σημαντικά στοιχεία από τις τεχνικές καθαυτές.
Σε όλα τα έμβια όντα υπάρχει αποτυπωμένο το μέγα δίλημμα της επιβίωσης «fight or flight» (μάχομαι ή το σκάω). Ακόμα και παντοδύναμα ζώα όπως τα λιοντάρια τρέπονται καμιά φορά σε φυγή από επιθετικά μικρά ζώα, όχι γιατί τα φοβούνται, αλλά γιατί το ένστικτό τους τούς λέει ότι από τη συγκεκριμένη μάχη δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα εκτός από κανένα μικροτραυματισμό, άρα δεν αξίζει τον κόπο. Αυτό επίσης έχει να κάνει με άτομα που είναι πολύ εκπαιδευμένα σε γνώσεις αυτοάμυνας και μάχης , όπως και το ότι έχουν φτάσει το σώμα τους και την μυϊκή τους μάζα στο αποκορύφωμα , δηλαδή έχουν μάθει από την σκληρή εκπαίδευση ετών να δέχονται χτυπήματα και να μην αισθάνονται ότι μπορούν εύκολα να τους βλάψουν δυο , τρεις ή και περισσότερες γροθιές και αυτό γιατί , γιατί το κάνουν καθημερινά και τους έχει γίνει βίωμα πλέων . Όταν όμως το ζητούμενο είναι σημαντικό για την επιβίωση (τροφή, κυριαρχία στην αγέλη, έλεγχος περιοχής) τα ίδια ζώα επιλέγουν το <> και δεν διστάζουν να συγκρουστούν με άλλα πανίσχυρα ζώα ή λιοντάρια το ίδιο ή πιο δυνατά. Την απόφαση αυτή δεν παίρνει ακριβώς ο εγκέφαλος αλλά το πιο αρχέγονο μέρος του εγκεφάλου, η αμυγδαλή, η οποία αναλαμβάνει το τιμόνι ιδίως στην περίπτωση που επιλεχθεί η μάχη. Αυτό το << reset >>, που γίνεται αυτόματα από τον προγραμματισμό εκατομμυρίων ετών, υποβιβάζει το νου από το θηλαστικό στάδιο στο λεγόμενο <<ερπετικό>> στάδιο, όπου καμία άλλη παράμετρος δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν εκτός από την επιβίωση. Στο διάστημα που ο άνθρωπος βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ερπετικού νου, μπορεί να κάνει πράγματα απίστευτα σκληρά και ζωώδη , << εξού και η ρήση ζωώδη ένστικτο >> το οποίο δεν σκέφτεται αλλά ουσιαστικά πράττεις πράγματα πάνω από της δυνάμεις σου μονο και μόνο για να επιβιώσεις . Σε αυτή την περίπτωση , βρίσκεσαι σε μία κατάσταση, όπου πιο λογικός και καλοσυνάτος άνθρωπος να είσαι , μπορείς κάλλιστα να σκοτώσεις χωρίς δεύτερη σκέψη και σχεδόν να μη θυμάσαι μετά τι έκανες . Αυτά είναι αγαπητοί μου φίλοι πράγματα και καταστάσεις που πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποφεύγουμε , αλλά δυστυχώς είμαστε άνθρωποι και όλα αυτά τα ένστικτα είναι στο κομμάτι που λέγετε ανθρώπινη φύση , ( ζωώδη ένστικτα ) .
Εκπαίδευση :
Η δική μου άποψη δυστυχώς είναι πως δεν υπάρχουν πολλοί εκπαιδευμένοι στην πράξη και έμπειροι εκπαιδευτές μέσα στο τατάμι ή το ρινγκ , δηλαδή στην ρεαλιστική Αυτοάμυνα με λαβές και τεχνικές αποφυγής πριν τη μάχη αλλά και με εμπλοκή σε αυτήν με αληθινή μάχη . Πρέπει να ψάξετε καλά ποιόν θα εμπιστευτείτε για την εκπαίδευση σας και φυσικά να σας εκφράζει .
Η Αυτοάμυνα, δεν είναι μόνο λαβές πριν τη μάχη , είναι χτυπήματα με γροθιές, λακτίσματα, αγκώνες, πάλη, μάχη εδάφους κτλ. .
Στην Αυτοάμυνα έχει πολλές επιλογές .
Στην Αυτοάμυνα παίζει σημαντικό ρόλο η γλώσσα του σώματος , η εκπαίδευση σε αυτήν και η εμπειρία που θα έχεις αποκτήσει . Η αναγνώριση υπόπτων, βοηθά στο να είστε σε διαρκή επαγρύπνηση, Πρόληψη, αποφεύγοντας την απειλή ή την επίθεση, αφού έχετε οπωσδήποτε κάποια σημαντική απόσταση Ασφαλείας.
Στην Αυτοάμυνα βοηθά η αναγνώριση του περιβάλλοντος, η αναγνώριση των κινδύνων, οι επιλογές ( Μάχη - Φυγή - Πάγωμα ).
Οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες, επικεντρώνονται στην επίθεση του επιτιθέμενου, για το πώς θα αντιδράσουν. Δεν γίνεται όμως να γνωρίζουν όλα τα υποθετικά σενάρια, πραγματικής μάχης.
Πολλές φορές, πρέπει να γνωρίζετε, ότι πρέπει να προσπαθήσετε να ξεφύγετε, να αποκλιμακώσετε, ή και να επιτεθείτε πρώτοι.
Υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά, που δείχνουν το δείκτη επίθεσης από επικίνδυνους επιτιθέμενους.
Η πραγματική Αυτοάμυνα , διδάσκει και εκπαιδεύει, το ένστικτο της Επιβίωσης και την Ψυχολογία Μαχητικής Συμπεριφοράς, που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι εκπαιδεύουν.
Σε περίπτωση που η αποφυγή και η διαφυγή από μία επικείμενη μάχη δεν είναι η κατάλληλη επιλογή μας , η μόνη επιλογή που απομένει είναι η μάχη , πρέπει λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι να είστε έτοιμοι για μία μάχη όποτε και όταν χρειαστεί . Σε κάθε περίπτωση :
<< Το προλαμβάνειν είναι προτιμότερο του θεραπεύειν >>
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ__ ΤΣΙΦΛΙΔΗΣ Σ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ __ INSTRUCTOR .
Πιστοποιημένος Καθηγητής Ενηλίκων για Θέματα Ασφάλειας σε ( Κ.Ε.Κ. ) , ( Ι.Ε.Κ. ) και λοιπά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα _ Αναγνωρισμένος & Πιστοποιημένος Καθηγητής από το ( Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων ) _ Εκπαιδευτικός της Ελληνικής Αστυνομίας των Σχολών Δοκίμων Αστυφυλάκων Τριετούς φοίτησης __ Πτυχιούχος Προπονητής Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού __ Εκπαιδευτής Αυτοάμυνας με Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος __ Εθνικός Διαιτητής ( KARATE ) & Διεθνής στο ( KICK BOXING ) _ Σύμβουλος Ασφαλείας , Ειδικός Μελετών & Πωλήσεων Συστημάτων Ασφαλείας _ Marketing and Security Direktor_ Ειδικός Ερευνητής ντεντέκτιβ _ Πιστοποίηση Επαγγέλματος από τον ( Ε.Ο.Π.Ε.Π.) , Πιστοποίηση Εργασιών με 2ο ( I.S.O.) από το Ελληνικό Κράτος . - ( V.I.P.) - Συνοδός Ασφαλείας - Bodyguard με Εκπαιδεύσεις σε Ελλάδα και Εξωτερικό . Δείτε όλα μας τα Πτυχία & τα Διπλώματα από Εκπαιδεύσεις και Ενημερωθείτε σήμερα κιόλας σε θέματα Ασφαλείας μέσα από το ποιο ενημερωμένο site για την ασφάλεια , συνδεθείτε άμεσα στο : www.securitytsiflidis.gr Τηλ. επικοινωνίας : 23310 27102 - Κινητό : 6937 226565 - email : sales@securitytsiflidis.gr - Αυτοί είμαστε εμείς , αγαπητοί μας φίλοι .
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ , ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ & ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΦΥΛΑΞΕΩΝ ___ '' TSIFLIDIS SECURITY SERVICES - T.S.S.'' ___ 24 ΩΡΕΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ
Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από εμάς που Διδάσκουμε την ασφάλεια στης αίθουσες διδασκαλίας , την ασφάλεια χώρου και την προσωπική ασφάλεια προσώπων και υποδομών.
___ '' TSIFLIDIS SECURITY SERVICES - T.S.S.'' __ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
